Vijf jaar geleden mocht ik in de winter op zoek naar zomerse T-shirts voor mezelf. We beslisten nogal last-minute om dat jaar te overwinteren (over-Kersten en over-nieuwjaren) in Cuba. Hoewel de slipperzoektocht uitdagender was dan de T-shirthunt, bleven er na de Cuba-trip heel wat shirts onaangeroerd. Die kwamen dan in de ‘misschien-ooit-iets-mee-naaien’-kist. Tot vandaag. Deze foto uit 2011 van mezelf in een auto uit 1928 doet het shirt natuurlijk alle eer aan, maar toch, na de reis verdween het Sparky-shirt uit mijn kast.
Ja hoor, dat woord vormen die letters in die zwarte figuur vooraan.
Tijd dus voor een nieuwe bestemming, de kleerkast van mijn peuterdochter.
Al een tijdje speelde het idee in mijn hoofd om iets à la ‘slouchy T’ te maken voor Jente. Met zo’n V-neck om te hergebruiken en het flodderige stofje van dit shirt, zag ik het volledig gebeuren.
Even tekenen rond een truitje van onze meid, een beetje naadwaarde bijgeteld.
Het mocht wat hangen in de nek en in de oksels, dus tekende ik de mouwen eerder in een hoek naar beneden zodat dit één stuk was. Kwam dat even mooi uit dat ik zo net onze de naad van de raglanmouw kon knippen. In een eerste poging wilde ik er een jurkje van maken zodat ik de zoom kon houden, maar dat bleek toch een eindje te lang. En kijk eens hoe mooi de Sparky-letters net tot onderaan het voorbeeldshirtje komen. Het was ervoor gemaakt. Ik knipte dus een nieuwe zoom van een tweetal cm en zoomde om met een tweelingnaald.
V-neck in volle concentratie.
Nieuwe dansmoves.
Ziehier het ‘een beetje hangen in de nek’.
De oorspronkelijke mouw eraan vast gemaakt vanuit het principe: “Hoe minder gezoom, hoe beter.”
Het stukje halslijn in de nek heb ik hergebruikt door het apart weg te knippen van het T-shirt en het vast te naaien aan het achterpand.
Deze was gewoon te schattig. En meteen een goeie foto om bij te houden welke tanden onze Charel al heeft.
Niks lekkerder dan dat speelgoedkeukengerei. En je krijgt er meteen een zwoele blik bij, mama, gratis en voor niets.
