Pyjama party

We dachten dat het een uitrustweekend zou worden. Ik had zelfs verlof van zaterdag tot en met woensdag. Heerlijk! Het mooie weer deed wel heel veel deugd en we zijn veel gaan wandelen en fietsen, maar echt uitrusten was er niet bij. Onze dagen begonnen vroeg, heel vroeg. Jente en Wouter waren een beetje ziekjes. En… We vermoeden dat het ‘Oei, ik groei!’-boek ons in het ootje genomen heeft door te eindigen met sprongetjes op 75 weken. De symptomen waren anders nu ook wel aanwezig: hangerig, huilerig, veel eten en dan weer weinig, slecht slapen en veel bijleren. Hoera voor dat laatste! Zoveel woordjes, gewoontekes, nieuwe dansmoves, goestingskes die onze meid haar persoontje steeds meer vorm geven.

Maar dus ook weinig slaap, wat me meer zin gaf in bandwerkavondjes met de usual patroontjes dan in het testen van nieuwe patronen. Het kwam nog wel goed uit, want onze meid had wel wat pyjama’s nodig én ik kocht wel drie (!) dezelfde Elvelyckan design stofjes in de solden.

Voor het broekje gebruikte ik het patroon (echt, een zalig patroon!) voor het Oliver broekje van Annick en Griet. Voor het shirt gebruikte ik hetzelfde patroon als bij dit shirt, het raglan patroontje van Mamahoch2, alleen ondertussen een maatje groter. Ik had duidelijk een beetje verkeerd berekend aan de mouwen, die nu wel wat te kort zijn (maar kom, zie die chubby polsjes!).

Ah ja, we hadden met de stiften gespeeld. Afgezien van enkele lijnen op het papier en op de voet werd er vooral duchtig stiften gesorteerd. Potjes aanhalen uit de keuken en in- en uitladen maar! Jente heeft een goed ontwikkelde ‘ik-speel-vrijwel-alleen-met-dingen-die-eigenlijk-geen-speelgoed-zijn’ radar.

De halsboord van de shirtjes stikte ik nog eens door met een zigzagsteek.

Van het roze stofje had ik te weinig gekocht (zo’n hele pyjama ging nét niet uit een halve meter stof), dus heb ik voor de mouwen nog een restje grijze stof gebruikt. Die roze pyjama lag eigenlijk al in de wasmand. Een boterham met stroop eten gaat duidelijk niet zonder de hele broek en shirt onder de stroop te kliederen. Nu weet je waarom ik de roze onderaan gemoffeld heb. 🙂

Jente haar lievelingsboekje voor het slapengaan is tegenwoordig ‘Waar is de taart?’ van Thé Tjong-Khing. Wij zeggen “Waar is…” en zij wijst het juiste voorwerp of dier aan. Bij de dieren krijgen we nog het dierengeluid getrakteerd ook. Ook leuk voor ons dat er zoveel subverhaaltjes zijn zodat je zelf nog wat zoekwerk hebt naar bijvoorbeeld het elfde eendje of naar waarom de poep van de kameleon rood ziet (for the record (spoiler alert!): omdat hij gaan zitten was op het krukje dat vos en haas pas geverfd hadden).

We zijn allemaal moe, ik zeg het je… (Te moe ook om snottebellen en ontstoken oogjes proper te maken trouwens.)

Vanwaar drie tutten? Jente heeft er één nodig in haar mond en liefst twee in haar handen. Anders is slapen moeilijk. Geen knuffelberen voor onze meid, maar wel een tutjesfestijn.

Het is te zeggen, beer ligt wel in haar bedje, maar hij krijgt gewoon ook een tutje en één dikke knuffel voor het slapengaan.

Slaapwel iedereen.

De groene en blauwe stof kocht ik bij Kersenpitje. Bij Isabelle rondneuzen naar leuke tricotjes is altijd een feest! De roze stof kocht ik bij Julia’s Shop.