Het leek een goed idee. Ik zou wat speelgoed voorzien voor onze oudste meid voor wanneer onze jongste meid pas geboren was. Zo kon ik ongestoord Isa eten geven terwijl Jente rustig speelde. Ik hoor mensen met twee of meer kinderen nu denken: “Och naïef moederke, nice try!” Je kan maar hopen op voorhand zeker? 🙂
Misschien lukt het binnenkort wel, wanneer Jente wat gewoon is aan het aandacht delen met haar zus. Nu is het nog even van ‘ik spring in de zetel liefst zo dicht mogelijk bij het borstvoedingsgebeuren’ en ‘ik roep zo luid mogelijk en ‘speel’ met alles behalve speelgoed’ en ‘ “ik wil verven!!” – 1 minuut later – “ik ben het beu!” ‘. Ondertussen ligt deze pop met accessoires rustig in haar bedje in onze speelhoek. Voor de levende pop in huis is onze kleuter gelukkig wel heel lief. Isa wordt overladen met aaikes, knuffels, kusjes, lieve woorden, … . En als die dan reageert door met haar armen te zwaaien en zo per ongeluk tegen Jente zit, komt die laatste vol tranen van verontwaardiging vertellen dat haar zus haar geslagen heeft. Oh die zusterliefde, het is niet simpel.
Ik maakte dus, mooi op tijd voor de bevalling, nog een pop (het was al even geleden ondertussen) uit ‘de poppen van tante Hilde‘. Ik naaide er enkele kleertjes en pampertjes bij uit stoffen waar Jente ook al kleren uit heeft. Een perfect restjesverwerkingsproject, poppen en poppenkleren maken. We kochten bij Ikea het typische poppenbedje. Ik gaf de matras en het kussen een nieuwe hoes en naaide er een nieuw dekentje bij uit het restje van dit project dat ik nog lang gekoesterd heb (zo’n prachtige stof blijf ik dat vinden). Voor het lijfje van de pop gebruikte ik beige linnen van Ikea. Het haar is omgekeerde french terry (hé, kijk, mijn vorige blogpost was toch niet de eerste keer dat ik de ‘verkeerde kant’ van de stof gebruikte). Ik vond het ook heerlijk om vast te stellen dat ik nog nét genoeg elastiek over had van Jente haar rokje om een ‘see you at six’ – poppenrokje te maken.
Best grappig dat Jente nog steeds meer affectie toont naar haar oude pop toe (“Neehéhéééé, de pop met het zwarte haar moet in mijn behèhèèèèd!!!!”). Ze hebben dan ook al lang een speciale band, die twee. Misschien helpt deze blogpost onrechtstreeks wel om dit nieuwe exemplaar wat extra aandacht te bezorgen.
Patronen: Uit het boek ‘de poppen van tante Hilde’
Stof: Restjesverwerking
P-R-A-C-H-T-I-G ! Wat een heerlijk grote-zussen-cadeau 🙂 Zo mooi die kleine kleertjes, leuke stoffenkeuze ook!
Amaai chapeau ze! Zo mini dingen naaien vraagt echt engelengeduld, ik heb dat niet 😆. Dikke pluim voor u en nu fingers crossed dat Jente binnenkort helemaal verkocht is aan deze prachtige poppenset!
Prachtig speelgoed! Hopelijk kunnen de zusjes er binnenkort samen uren mee spelen 😉