Liv and Lou nightwear

Posted on 14 June 201814 June 2018 by WISJ - Sofie

We lijken het thema door te zetten. Vogels op Jente haar pyjama. Deze maakte ik al een hele tijd geleden en deze enkele weken terug.

Toen ik de nieuwe stofjes van Liv + Lou en Lily Balou zag bij Mon Depot, bedacht ik dat een tweede zomerpyjama in Jente haar kast geen overbodige luxe zou zijn. Dit zachtblauwe stofje met donkerblauwe bloemen en kolibri’s is een heerlijk luchtige tricot. Ideaal dus voor vrolijk zwierende kleertjes.

Voor het pyjamatopje probeerde ik iets dat al heel lang in mijn hoofd zat. Ik gebruikte het patroon van de Lena dress (zo lang geleden dat ik deze nog eens maakte!) en knipte zowel voor- als achterpand door op de kniplijn (die in het patroon enkel op het achterpand aangeduid staat). Ik legde de onderste stukken op 8cm van de stofvouw en rimpelde die over de hele breedte. Dan gewoon alles in elkaar zetten. Ik vind het resultaat best geslaagd. Hier zal dus nog wel wat rimpel-Lena spam verschijnen de komende weken.

Het broekje is opnieuw de blanche bloomer. Ik denk dat ik verslaafd begin te raken aan dat patroon. Het staat mijn dames zo leuk, vind ik. Heerlijk meisjesachtig en zalig zomers.

Toen mijn lieve schoonmoeder vorige week nog een hele stapel oude onderhemdjes (je kent dat wel, die van Petit Bateau) kwam binnenbrengen, zag ik meteen een mooie match met deze pyjama. Als onze kleine voedselkunstenaar nog eens besluit van met choco te tekenen ‘s ochtends, hebben we dus alvast vervanging voor het bovenstukje. Of misschien moet ik uit de restjes nog enkele bloomers bij maken. 🙂

Bedankt om te komen lezen!

Stof: Liv + Lou ss18 collectie, verkrijgbaar bij Mon Depot vanaf 14/6 om 20u

Patronen: Lena dress aangepast – Blanche Bloomer van Blanche

Poppenliefde

Posted on 27 November 201627 November 2016 by WISJ - Sofie

Toen ik kind was, speelde ik zo goed als nooit met poppen. Lego en een voetbal waren mijn lievelingsspeelgoed. Als ik me uitleef in speelgoed kopen, lenen, op een lijstje zetten, … voor Jente blijkt dat ik nogal aangetrokken wordt door bouwmaterialen, gezelschapsspelen en buitenspeelgoed. We hebben hier nog nooit naast een pop in de zetel zitten TV kijken. Vandaag wel. Met vier onder een dekentje: Wouter, Sofie, Jente en ‘pop’. Het ding een naam geven, daar had onze Charel geen boodschap aan.

(De meeste fotootjes zijn, na het vloeken op een lege fototoestelbatterij, met mijn telefoon genomen en dus jammer genoeg wat minder scherp. Maar ze was zo koddig aan het zorgen voor – en gooien met – haar pop.)

Van waar kwam die pop ineens? Ik maakte haar. Ze is een ‘pop van tante Hilde’. Echt knap hoe ons tante Hilde dat heeft gedaan, zoveel mooie creaties maken en het zo tof uitleggen in haar boek.

Ik koos voor haartjes in fleece (en tekende de twee staartjes na die ik op de foto’s in het boek zag).

Ik wilde voor een zwart-grijs-neutraal thema gaan en koos voor een beige huidje. Ideale restjesverwerking, dit project! Het gaat best vlot en is echt leuk om te doen. Minder leuk en lichtjes stresserend vond ik de oogjes, neus en mond met de hand naaien. Weinig geduld en precisiewerk gaan niet steeds goed samen. 🙂

Tomaat fretten, jij pop!

Pop te slapen leggen…

… en er zelf gaan bij liggen.

Juiste houding aannemen. Imitatie is alles tegenwoordig. Juist is juist, denkt ze.

Nu ben ik dus volledig into poppen en poppenspullen. Nog veel restjes te verwerken tot nog meer poppen en poppenkleertjes. En er borrelt een idee in mijn hoofd voor een zelfgefabriceerde plain and simple poppenwagen. Goed dat Sint, Kerst en haar verjaardag er net aankomen. Deadlines zat.

De zwarte en grijze stof komen van Pauli. De beige stof is van Ikea en de fleece is een restje van een dekentje waar al een jas, sjaal en muts uit gemaakt werden.

Een beetje babyspeelgoed

Posted on 27 August 201627 August 2016 by WISJ - Sofie

Een schat die haar schatten koestert, dat is mijn mama. Wat oude speelgoedschatten op zolder betreft, zette ze een bomvolle doos voor onze neus: “Ik weet dat dit allemaal heel oud is, maar misschien kan Jente er nog mee spelen als ze naar hier komt.” “Oh maar mama, ik wil dat eventueel wel mee naar huis nemen hoor…”, zei ik zo voorzichtig mogelijk, maar laaiend enthousiast. Een kleine selectie:
Among others, mijn oude, krakende Fisher Price radio. Dansen zullen we (vooral eigenlijk shaken alsof er een lied met een keiharde beat uit galmt en niet de zachte, oude tonen van Over the rainbow).

De telefoon, waarvan Jente wel begrijpt dat wij het associëren met de iets moderner ogende variant ‘smartphone’. Er wordt een ‘aa-ooo’ in de hoorn geroepen terwijl ze het ding tussen oor en schouder klemt, haar hoofdje lichtjes schuin houdend. Dat kind weet hoe het moet.

Het huisje met de hond, of de wasbeer, of ‘het mannetje’, we zijn er niet helemaal uit. Pret alom, daar zijn we wel uit!

Het blokkenkarretje waarvan enkel de ronde blokjes interessant zijn om torens mee te bouwen.

De ronde blokkendoos waar de assertieve peuter meestal het deksel afhaalt om er dan diertjes, duplo’s en dergelijke in te steken. Ondertussen krijg ik de blik: “Mama, jij met je beperkend deksel altijd weer. Geef me toch eens wat ruimte voor creativiteit.” Je ziet het haar gewoon denken, geloof me. Dat of: “Amai, in- en uitladen is té leuk!”

De ‘shape sorter’. Ook wel ‘shape shaker’ en ‘hit me in case of frustation’. Of zoals Oei, ik groei! het noemt: ‘de blokkenstoof’. What’s in a name. Ziet er leuk uit, leuk om blokjes in en uit de deurtjes te halen, niet leuk als je de blokken er niet uit krijgt. Gevolg: rammen met dat ding!

Mama, ik vrees dat je kleindochter het speelgoed iets meer gehavend zal achterlaten dan wij deden indertijd. Maar wat een schat van plezier, met jouw schatten hier.