Het voorbije jaar maakte ik al enkele keren een T-shirt of trui voor mezelf, zo eentje met aangeknipte mouwen. Die zitten echt ongelofelijk comfortabel. Het patroontje heb ik ooit getekend naar voorbeeld van een trui die ik toen gekocht had. Dat moet toch ook in kinderversie te maken zijn, dacht ik. Een simpel patroontje dus met wat leuke mogelijkheden om te variëren. En wil het nu dat Jente nog wat shirts kan gebruiken sinds ze uit haar huidige T-shirts en truitjes lijkt te barsten.
Twee shirts down, 100 to go als het van mij afhangt en ik het niet beu word. Zo verslavend snel klaar. Voorlopig dus de basisversie, ééntje met korte mouwen en ééntje met lange mouwen. (Voor de halsboord gebruikte ik een breedte van 5cm. Na een tijdje dragen gaat die wel wat naar beneden hangen. In de volgende versies zal het voor- en achterpand wat hoger komen in de hals en nek en zal de boord wat smaller zijn.)
Poseren in de stoel, mét boekjes. Dat vond ze best in orde. Ze stormde naar de boekjes: “Naaltje!” (verhaaltje!), greep haar favorieten uit het rek en probeerde op de schommelstoel te klimmen. Even later klonk er een “TOE!!” (stoel!) toen ze het beu was om zelf het schommelende gevaarte te temmen. Ik zette haar in de stoel en ze blonk van trots. Schommelen maar! En boekjes bladeren!
Voor de mouwen knipte ik een bredere boord die ik na het vastzetten dubbel vouwde. De twee truitjes zijn uit wat dikkere tricot, dus blijft de vouw goed op zijn plaats, maar bij dunnere stoffen, naai je best met de hand enkele puntjes vast, denk ik. 
Even iets over die favoriete boekjes.
Nog ééntje dat hier zijn voor hilariteit zorgt, is ‘Magnus en de kakado’ van Kim Crabeels en Sebastiaan Van Doninck. Magnus’ grote boodschap wordt per ongeluk doorgespoeld en de jongen beeldt zich lichtjes panikerend de reis in die zijn kakado maakt. Aan het einde van het verhaal spoelt hij zijn nieuwe kakado niet meer door, maar bewaart hij hem een glazen pot. Hilariteit voor Jente en WenS. Jente doet alle dierengeluiden na en roept wel 30 keer “kaka” terwijl wij het verhaal op zich heerlijk absurd vinden en moeten lachen met de peutervertaling van het boek. Goed voor potjestraining? Iemand ervaringen? Gewoon even verifiëren of er in sommige huishoudens zo’n Magnus-potten terug te vinden zijn. Zo ja, misschien toch wat nuanceren, dat boek.
Een simpel, maar heel effectief boek, is ‘Gonnie’ Van Olivier Dunrea. Jente helpt graag zoeken naar de laarsjes die Gonnie kwijtraakt. Handig hier zijn de harde kartonnen bladzijden waarop ons hevig ding haar boekjesbladereuforie kwijt kan.
Voor die bladerwoede zijn boekjes met flappen ook altijd een winner. Hoewel de flappen het soms wel zwaar te verduren krijgen wanneer de nieuwsgierigheid zegeviert.
Zelf attributen zoeken, dacht ze. Echt waar (maar echt dus hè), ik zit er voor niks tussen dat ze net twee gele accessoires meegrabbelde.
De geel-zwarte stof is van Froy & Dind en kocht ik op het Stoffenfestijn.
De wit-zwarte stof kocht ik bij Pauli.