Breien -

Het is stilletjes. In mijn naaikamertje. En hier dus ook. De dikke buik (waar het absoluut niet stil is!) begint zeer aanwezig te zijn en het zet mijn naaienergie een beetje on hold. En mijn concentratie enkele niveautjes lager, amai. Een zieke dochter helpt daar natuurlijk niet aan. Maar we konden met ons tweetjes wel een weekje cocoonen thuis en daar ben ik heel dankbaar voor. Nog even alle aandacht voor mijn grappige kleine meid die binnenkort die aandacht zal moeten delen.

Grounded in style

Haar T-shirt die ik kocht, was dus best toepasselijk voor de voorbije week. Een shirt met “grounded: chicken pox” hadden ze niet, dus werd het deze.

En Nijntje… die moest en zou mee op de foto. “Pick your battles.” dacht ik bij mezelf. En zo komt Nijntje dus photobomben hier…

Ik begon een tijdje geleden te breien aan dit tweede project (na de muts en sjaal), het vestje uit Stof voor durf-het-zelvers 3 in de grootste maat. Ik gebruikte dikkere wol dan aangegeven in de instructies, dus de verhoudingen van het vestje zijn wat uit proportie geraakt (knitting rookie hier…). Jammer wel, maar ik besloot om het toch maar gewoon af te werken. Jente zag het ‘s ochtends liggen en vond het zo geweldig dat ze het móest passen. Toen was ik ook overtuigd.

Grounded in style

Ik maakte nog een rokje met een restje double gauze van dit project. Heel snel. Zakken maken, op een rechte lap stof naaien, bovenrand iets te hoog nemen en eens extra doorstikken voor wat meer frons. De onderkant van haar rokje is de zelfkant. Ik vond het zonde om te zomen. Echt snel klaar dus. Jente vindt lange rokken heel mooi, zei ze deze week. “Jij vraagt, mama draait, mijn kind.” dacht ik vol trots om de goeie smaak van mijn dochter (ik geniet ervan zolang de glitter flashy roos-paarse prinsessenfase hier nog niet aangebroken is).

Grounded in style

Meer moet hier niet over gezegd worden. Behalve dat ik de kleuren best leuk vind. Misschien past die ‘nude’ kleur iets minder bij haar bleke velletje (en het ‘winterlicht’ in de foto’s flatteert ook maar matig), maar ik vind het toch mooi samengaan met de vuilblauwe kleur van haar rokje.

Grounded in style

Merci om te komen kijken!

Wol: ‘tweed’, gekocht bij Zeeman

Stof: Blauw-grijze double gauze gekocht bij Wild van Stof

Patroon vestje: Stof voor durf-het-zelvers 3

Patroon rokje: geen

T-shirt: Moi, gekocht bij Hygge

Mijn wilde plannen werden even getemd de voorbije weken. Meters stof gekocht, zelfs al geknipt in enkele van die meters. En toen besliste die kleine drop in mijn buik om zeer aanwezig te groeien tot een grotere en nóg harder stampende drop. Ik moest dus even forfait geven aan lang op een stoel zitten en aan de hele dag wakker blijven. Gelukkig werd het stilaan beter (lees: de ‘ik-heb-geen-buikspieren-en-ben-mega-veel-trager-in-alles’- aanvaarding sijpelt stilaan binnen). Alleen, ook naderde stilaan mijn deadline voor deze blogpost.

Stik Belgique Eloise dress

Toen Marjolein aankondigde dat ze haar vijfde naaiverjaardag wou vieren met een ode aan Belgisch naailand, vond ik dat een geweldig idee. En een goeie uitdaging om eindelijk eens aan een nieuwe jas voor Jente te beginnen. Massa’s heerlijke jaspatronen van al onze ontwerpsters. Maar van zo’n uitdagend, vrij lang durend jasproject kwam niets in huis. Ik wist nog amper hoe mijn naaimachien werkte dit weekend (ok, dat is misschien nét te dramatisch). Ik had dat machien namelijk ingeruild tegen breinaalden.

Stik Belgique Eloise dress

Zo móest ik wel blijven zitten/liggen. Ik probeerde te graven in mijn geheugen naar hoe dat breien weeral werkte. Dat was al geleden van in de lagere school. Gelukkig kon Youtube mijn geheugen nog verder aanvullen en werden twee simpele breisels een feit.

Jente kreeg een nieuwe muts en sjaal. Ik improviseerde wat, gebruikte dus geen patroon. Voor de sjaal komt dat allemaal zo nauw niet, maar de muts viel daarstraks van haar hoofd toen ze over haar eigen benen struikelde en voorover op de grond smakte. Dat ze haar muts kwijt was, vond ze meteen ook het ergste aan dat voorval.

Niet echt een ode aan Belgisch ontwerp, deze winterspullen… Wat nu? Plots werd het plaatje helemaal duidelijk. Ik kreeg vorige week van Femke, de madam achter Fabrik Unik, een kersverse, heel leuke Belgische (!) webshop een metertje heerlijke panterstof toegestuurd. Ik zag er meteen de Eloise jurk van MinnieMie in. Op en top Belgisch. En een snel project. “… als de puzzel past…”

Deze luipaardstof van bij Fabrik Unik is echt geweldig. Het is een stevige tricot in gemêleerd groen. Een aanrader als je pas begint te naaien met rekbare stoffen trouwens, want hij krult helemaal niet op tijdens het knippen en naaien. Goed oefenmateriaal dus. En zie hoe mooi! Ik ben echt fan van de kleur en van het motief. Kijk zeker ook verder op deze webshop van Femke, een leuke new bird in town!

Ik ben ook helemaal weg van het ontwerp van de Eloise jurk. Ik zie er helemaal Annick haar stijl in en I love it. Jente staat er geweldig mee, vind ik zelf. Een losse jurk, maar toch heel elegant. En het hele ding steekt dus echt in no time in elkaar. Good job, Annick! Er volgen er hier nog veel!

Hoe simpel het naaisel en de breisels ook zijn, ik ben zelf heel blij met hoe dit is uitgedraaid. Ik vind ze zo schattig klein en volwassen tegelijk hiermee. Zij vindt zichzelf vooral “al een grote meid hè”. Ze kwam trouwens zelf vragen of ze het jurkje aan mocht voor de foto. Een kleuter die zin heeft in fotoshoot, daar moest ik van profiteren. Het heeft geloond. Ze ging er volledig voor.