In prinsessenkleren een ingewikkeld treinparcours bouwen. Of sinds haar 5de verjaardag enkele dagen geleden als een pro lego bouwen en tegelijk dromen dat ze in de legoslaapkamer van Olivia kon wonen (“Want die heeft een kaptafel met parfum!”). Met haar step tegen 25 per uur (no kidding, mijn hart staat soms stil) gaan terwijl haar lange jurk die ze per se naar school aan wou wappert in de wind.
Een echte girlygirl, maar ook een echte boyisch chic. Ze is een koppel met haar beste vriendinnetje omdat ze samen prinsessen zijn. En ze willen samen veel kinderen, want er zijn twee buiken. Logisch toch.
Hoe leuk vinden wij het dan dat we haar Jente noemden. Deze naam betekent in het Noors ‘meisje’, maar in Vlaanderen zijn er ongeveer evenveel jongens als meisjes met deze naam. Ik herinner me nog een tafereel bij Kind & Gezin waarbij de dokter bleef ‘hij’ zeggen over haar: “eet em goed?” “Rolt em al?” “Huilt hij veel?” Nadat we hem die drie keer met “ZE…” geantwoord hadden, gaven we het op. De blik in de ogen van deze man toen hij haar pamper losmaakte was onbetaalbaar.
Maar goed, we wijken weeral eens af. Gewoon omdat ik wou zeggen: Zo van die paars-roze outfits staan haar op één of andere manier toch best stoer. Geen idee hoe dat komt. Want bij haar zus is dat effect niet echt (ok, echt wel niet) aanwezig. En die is eigenlijk meer bad-ass dan haar grote zus.
Ik combineerde dus een fluweelzacht blinkend/velvetachtig stofje van Lanalotta met het Dale patroon uit de 8ste editie van Fibre Mood. Het truitje zat op een klein uurtje in elkaar (patroon overtekenen inbegrepen). Ik werkte de boorden trouwens af met de achterkant van de stof naar buiten. Toon op toon, zoals ik dat het liefste heb. Ik maakte maat 4, maar die valt hier nog vrij groot. Ik gok dat dat volgende winter ook nog gaat passen.
Net zoals het rimpelrokje. Dat toen ik het knipte als ‘maxirok’ bedoeld was. En toen belandde het onderaan mijn “Dit doe ik ooit nog wel eens”-stapel. Ondertussen werd het een midi-rok en volgend jaar dus een gewoon knierokje hè. En dat is dus ook nog geen half uurtje werk hé. Ja, soms is het uitstelgedrag sterker dan mezelf.
Op de trui speldde ik een pin van een roze auto. Ik vond deze in de kringwinkel voor 10 cent of zo. Ze is er weg van! En ik ook! Heerlijk, zulke vondsten.
Stof: Velvet stretch stof paars-roze gekocht bij Lanalotta
Patroon: Dale sweater uit Fibre Mood