Isa -

Liefste Isa,
Wat ben jij toch een grappig kind! Dat is het eerste dat ik je wil zeggen omdat overal waar we gaan, mensen spontaan beginnen te lachen (soms echt luidop en al) wanneer ze jou zien. De expressie in jouw gezicht is goud waard. Dat wisten we al na enkele dagen. En we lachen ons te pletter met jouw gekke bekken, zotte dansmoves en koppige karaktertje.
Met dat laatste, toegegeven, moeten we niet altijd lachen. Soms zeggen we tegen elkaar “Hier hebben we het einde nog niet van gezien.” Hoewel je eerst een ongelofelijk rustige baby leek, ontpopte je je al snel tot een pittige tante. Eéntje die lijkt te zeggen: “Hier ben ik! Is’t niet goed, dan is’t maar zo. Maar ik ben wie ik ben. Deal with it. Of niet. Maar dat is dan je eigen keuze.” Helemaal anders dan je zusje ben je op dat vlak. En toch zijn jullie nu al beste vriendinnen (die af en toe eens een goeie bitchfight hebben). Jullie zijn dolenthousiast om elkaar te zien ‘s ochtends en in de fiets zie ik jullie elkaar de schattigste kusjes geven. Ook in het elkaar imiteren in ‘om ter luidst roepen’ tijdens de fietstochten hebben jullie elkaar gevonden. Heerlijk. Alleen, Isa, ben jij ook vreselijk jaloers. Jij en jij alleen móet bij mama zitten. Lukt dat niet, dan ben je boos en ga je plat op je buik op de grond liggen.
De wereld moet ook interessant genoeg zijn voor jou. Is dat niet zo, ga je zelf wel op zoek naar sensatie. Ben je daar te moe voor? Jep, plat op je buik op de grond.
Maar even vaak, liefste Isa, kom je knuffelen, aaikes geven en neuzeneuzen.
Je bent nog maar 1 en ik zou toch al 100 zinnen kunnen schrijven over jou. Wat ben ik benieuwd wat je nog allemaal voor ons in petto hebt.
We zien je graag, lieve schat. Nog meer dan een jaar geleden.
Dikke zoen!

Bij een eerste verjaardag hoort natuurlijk een nieuwe outfit! En vooral: een kroon! De kroon bestelde ik bij Stefanie van Josefien en August. Ze maakt prachtige dingen en ze heeft een geweldige Instagram feed. Ik was meteen fan!

Wat de outfit betreft, daar koos ik heel nostalgisch voor hetzelfde patroon dat ik voor Jente haar 1 jaar outfit gebruikte: de Mollie jurk uit La Maison Victor. Ik veranderde de rug een beetje. Ik sloot met knoopjes in plaats van rits. Als ik het nu opnieuw zou maken, zou ik de hals minder wijd maken. Er stond in het patroon om die zonder naadwaarde te knippen en ik denk dat ik me indertijd vergist had, wat eigenlijk mooier was dus.

Het bloomertje is een vast recept hier: de blanche bloomer. Ik denk dat ik het binnenkort zal moeten vergroten als mevrouw haar chubby pamperpoepje erin moet blijven passen.

Uit het ruitjesstofje maakte ik deze zomer een broek voor Jente. Bij nader inzien blijkt dat die nu voor Isa past en dat het kind dus twee stuks uit dat ruitjesstofje heeft. Ik ga nu even aan Wouter vertellen dat dit niet samen aangedaan hoeft te worden. (Het is nogal een ton-sur-ton man, die van mij, als het gaat over kinderen aankleden.)

Happy birthday, Ieske!

Stof: Zwart-witte ruitjesstof van Cotton+Steel gekocht bij De Stoffenkamer; Mintgroen double gauze stofje (geen idee meer waar ik het kocht). Biais lintje vooraan uit de stash van de oma.

Patroon: Mollie jurk van La Maison Victor; Blanche bloomer gratis patroon van Blanche

En plots ben je met vier. Zo plots leek het niet, want ik dacht al die tijd dat ons tweede paté’ke te vroeg geboren zou worden. En toen bleek ze die knusse buik drie dagen langer te willen bewonen. De dag vóór de bevalling had ik er vrede mee dat het nog een extra weekje zou kunnen duren en besloot ik nog enkele truien en broekjes te knippen om de volgende dag in elkaar te zetten. Dat stapeltje ligt me hier nu nog (deels) aan te staren. Want die vrijdagochtend maakten de weeën me wakker. Een uurtje later maakte ik Wouter wakker. Jente was al gaan logeren bij haar grootouders, dus dat kwam heel mooi uit. Nog een uurtje later waren we in het ziekenhuis en twee en een half uur later lag onze kleine meid in mijn armen op haar duimpje te zuigen. Kort en krachtig, die bevalling, en mooi overdag. Ik had ervoor getekend.

18 02 02 Babybezoek, Isa 5 uur oud BW (80)

Isa, zo heet Jente haar kleine zus. Klein, het is te zeggen, ze woog uiteindelijk toch 3,690 kg, zo’n 700g zwaarder dan haar grote zus indertijd. Een stevige madam met wakkere, geïnteresseerde ogen en grote dorst. Soms iets té groot, want onze wasmachine draait op volle toeren met al die kleren, slabben en doeken vol met dat teveel aan melk. Gelukkig blijft het reflux-gekrijs dat we bij Jente moesten doorstaan, voorlopig uit. Een dikke vette oef dat we al drie weken ver zijn op deze manier.

En wat betreft die naam, die wordt uitgesproken met een S, niet met een Z. Blijkbaar zorgde het voor wat verwarring. Maar eens je het weet… 😉

18 02 02 Babybezoek, Isa 5 uur oud BW (78)

Jente haar gevoel bij de ‘we zijn nu met vier’-situatie is meestal positief. Ze is super lief voor Isa. Het kind wordt overladen met kusjes, aaikes, knuffels, tutjes, speelgoed, … en zelfs veel ‘Ik vind jou lief, Isa!’. Lucky us. De eerste dagen hield onze grote zus haar handjes op haar oren wanneer Isa huilde. Ze werd verdrietig als Isa verdrietig was. Veel uitleg later, vindt ze het nog steeds wat ongemakkelijk wanneer haar kleine zus huilt of wanneer ze haar handje probeert te pakken en Isa haar ‘wegduwt’. En afgezien de hogere nood aan een tutje, een extra knuffel, wat extra zeuren (best vermoeiend, dat geven we toe), mogen we niet klagen over het gedrag van onze driejarige die plots de grote verantwoordelijkheid krijgt van het ‘grote zus worden’.

We proberen zoveel mogelijk op foto vast te leggen, maar we merken dat we minder alert zijn dan bij Jente. Het lot van het tweede kind zeker. 🙂 Gelukkig heeft mijn schoonzus veel fotografietalent en heeft ze enkele mooie momenten kunnen vastleggen. Sommige foto’s zijn van haar. Andere namen we zelf thuis op een ‘rustig’ moment met ons viertjes.

De babyverliefdheid is bij mij alleszins veel groter nu dan drie jaar geleden. Is het omdat Isa wat rustiger is? Is het omdat je alle ‘goedbedoeld advies’ beter weet te relativeren? Is het omdat de shock “Oh my, ik heb een kind!” minder groot is? Ik weet het niet. Maar het is alleszins heel fijn genieten van de kleine, mooie momenten. (En af en toe ‘s nachts eens goed vloeken op het kleine aantal uurtjes slaap.)

En hieronder zoals beloofd veel babyspam. Een selectie aan foto’s van de voorbije weken. Kwestie van de tijd even te doen stilstaan. Want onze minimeid is haar eerste kleertjes al bijna ontgroeid.

Het laatste weekend voor de bevalling.