Yep, I did it again. Matching broekjes voor mijn dametjes. Zo af en toe is het sterker dan mezelf. En dat was met deze stof ook weer het geval. Uit een metertje stof kreeg ik twee leggings, ééntje in maat 92 voor onze korte dikke beentjes en ééntje in maat 104 voor onze lange smalle beentjes.
Het grappige stofje is een nieuwe french terry van Editex getekend door Eva Mouton. Ik ben steevast fan van haar prints! En deze kleur bruin met zwart-witte katjes van de nieuwe collectie vond ik het allermooist. De andere prints zijn zeker ook de moeite. Kijk onder andere maar eens bij Joke, Nicky, Isabel, Neeltje en Annick.
Als patroon gebruikte ik de Viola legging uit La Maison Victor. Dit is zo één van die patronen die hier nooit ver weg liggen.
Uiteraard werd de kleuter haar broek al ingewijd door de glijbaan en modderpoel op school… Gelukkig had de broek na twee wasbeurten terug de oorspronkelijke bruine kleur… 😉
Stof: Eva Mouton Kitten – Editex (te verkrijgen in je favoriete stoffenwinkel)
Selfish sewing. Zo moeilijk is het nochtans niet. En toch blijft het elk jaar een voornemen dat ik mezelf maak. De kleerkasten van mijn kinderen zijn best goed in orde. Die van mezelf ook wel redelijk, maar er zijn heel wat stuks aanwezig die ouder zijn dan bovenvermelde kinderen. Op zich niks mis met een goeie, duurzame capsule closet, maar toch, af en toe iets ‘vers van de pers’ sla ik niet af.
Vorige week verkocht ik een gigantische hoop kleren die ik niet meer aandoe. Ik nam me voor dat ik stof mocht kopen met het geld dat die rommelmarktverkoop opbracht. Maar pakt dat ik de vorige maanden al een soort van ‘stoffenlening’ aan mezelf had gedaan voor een bedrag dat nogal wat hoger was dan de rommelmarktpoen. Die capsule closet geldt niet voor mijn stoffen closet… Dat komt nog… Ooit… als ik discipline kweek.
Deze projecten liggen al enkele maanden ongefotografeerd in mijn kast. Nee, in de was en direct terug aan mijn lijf eigenlijk. Hét bewijs dat het geweldig goeie basics zijn. Met dit bomberjasje ben ik ongelofelijk blij. Het kostte me wel een hele avond gevloek tijdens het naaiweekend in (schaam schaam) februari (!) om buiten- en binnenjas apart genaaid te krijgen. Of het aan dat lekkere biertje lag tijdens het naaien van de paspelzakken, dat laten we in het midden.
Ik gebruikte voor het jasje het Blossom patroon van La Maison Victor en voerde het jasje (ongeveer) volgens de tutorial van Isabel. Zij legt het je geweldig goed uit! De ‘cuffs’ zou ik nu wel anders doen, want de voering komt nu piepen. Maar ik probeer het te negeren. 😉
De broek is een tweede Clara culotte (ja, nog maar een tweede voor mezelf). Mijn populairste patroon, zo blijkt enkele maanden na de release, waarvoor ik iedereen die het kocht ongelofelijk dankbaar ben en waarvan ik nog elke dag prachtige versies zie verschijnen. Zoveel geluk heb ik met zo’n fijne ‘sewing community’. Ik maakte de versie met lint en zakken waar ik meteen een klein ‘ergernisje’ opdeed. Dus verwacht je binnenkort maar aan een kleine update.
Stof: Grijze corduroy en tencel van Meet Milk gekocht bij Lanalotta; voering van het jasje is een beige-grijs gestreept katoentje dat ik op een blogmeet kreeg bij een ‘stoffenwissel’.
Hij wou de krokodillen. En zij ook. Hij heeft gewonnen. En voor de kleuter was uiteindelijk een bloemenjurkje ook goed. Luxeproblemen heeft ze, dat kind, met haar kleerkast die er beter uitziet dan de mijne. Ze weet het alleen niet. 🙂 Toen Ann van Mon Depot fotootjes van de nieuwe Gold stoffen stuurde, brak hier dus de discussie los. Morgenavond komen ze online, trouwens, die leuke, speciale stoffen van het Belgische merk Gold.
Naarstig ging ik op zoek naar een short patroon voor mannen. Ik vond de surfshort bij La Maison Victor en achteraf gezien, had ik beter dat patroon gebruikt voor dit dunne zachte katoentje. Nu leek het eerst alsof mijn gebeden verhoord werden door de nieuwe La Maison Victor die hier in de brievenbus viel. Een mannenshort, hoera!! Zoektocht ten einde. En het surfshort idee kreeg een upgrade tot Louis short.
Maar ik moet toegeven dat ik heb zitten vloeken! Veel patroondelen, versteviging, veel stiksels, zo’n gulp met rits die ik nog nooit naaide, … . En ik wou dan per se dat de prints van de krokodillen doorliepen op de zakken achteraan. Met al die plooikes erin zie je dat eigenlijk nauwelijks en bij de rechterzak maakte ik toch nog een fout met knippen. Mijn eerste ervaring met ‘doorlopende print’ was misschien beter met ‘meisjesjurkje’ geweest dan met ‘ingewikkelde herenshort’.
De hubby heeft een taille, dus wat hem betreft hadden die neepjes aan het achterpand nog wat dieper gemogen. Verder past het ding eigenlijk heel goed! Ik naaide er een contrasterende rits in en werkte af met een drukknoop in plaats van het aangegeven schuivertje (dat komt hier altijd los, zoiets!).
Ik denk eigenlijk dat de krokodillen hier het vaakst als zwemshort gedragen zullen worden, met de waterpolo-zwembroek (aka veel te strakke zwemslip) eronder, want ik naaide zo geen ‘netje’ erin en blijkbaar is dat een must 😉
Liefste Isa, Wat ben jij toch een grappig kind! Dat is het eerste dat ik je wil zeggen omdat overal waar we gaan, mensen spontaan beginnen te lachen (soms echt luidop en al) wanneer ze jou zien. De expressie in jouw gezicht is goud waard. Dat wisten we al na enkele dagen. En we lachen ons te pletter met jouw gekke bekken, zotte dansmoves en koppige karaktertje. Met dat laatste, toegegeven, moeten we niet altijd lachen. Soms zeggen we tegen elkaar “Hier hebben we het einde nog niet van gezien.” Hoewel je eerst een ongelofelijk rustige baby leek, ontpopte je je al snel tot een pittige tante. Eéntje die lijkt te zeggen: “Hier ben ik! Is’t niet goed, dan is’t maar zo. Maar ik ben wie ik ben. Deal with it. Of niet. Maar dat is dan je eigen keuze.” Helemaal anders dan je zusje ben je op dat vlak. En toch zijn jullie nu al beste vriendinnen (die af en toe eens een goeie bitchfight hebben). Jullie zijn dolenthousiast om elkaar te zien ‘s ochtends en in de fiets zie ik jullie elkaar de schattigste kusjes geven. Ook in het elkaar imiteren in ‘om ter luidst roepen’ tijdens de fietstochten hebben jullie elkaar gevonden. Heerlijk. Alleen, Isa, ben jij ook vreselijk jaloers. Jij en jij alleen móet bij mama zitten. Lukt dat niet, dan ben je boos en ga je plat op je buik op de grond liggen. De wereld moet ook interessant genoeg zijn voor jou. Is dat niet zo, ga je zelf wel op zoek naar sensatie. Ben je daar te moe voor? Jep, plat op je buik op de grond. Maar even vaak, liefste Isa, kom je knuffelen, aaikes geven en neuzeneuzen. Je bent nog maar 1 en ik zou toch al 100 zinnen kunnen schrijven over jou. Wat ben ik benieuwd wat je nog allemaal voor ons in petto hebt. We zien je graag, lieve schat. Nog meer dan een jaar geleden. Dikke zoen!
Bij een eerste verjaardag hoort natuurlijk een nieuwe outfit! En vooral: een kroon! De kroon bestelde ik bij Stefanie van Josefien en August. Ze maakt prachtige dingen en ze heeft een geweldige Instagram feed. Ik was meteen fan!
Wat de outfit betreft, daar koos ik heel nostalgisch voor hetzelfde patroon dat ik voor Jente haar 1 jaar outfit gebruikte: de Mollie jurk uit La Maison Victor. Ik veranderde de rug een beetje. Ik sloot met knoopjes in plaats van rits. Als ik het nu opnieuw zou maken, zou ik de hals minder wijd maken. Er stond in het patroon om die zonder naadwaarde te knippen en ik denk dat ik me indertijd vergist had, wat eigenlijk mooier was dus.
Het bloomertje is een vast recept hier: de blanche bloomer. Ik denk dat ik het binnenkort zal moeten vergroten als mevrouw haar chubby pamperpoepje erin moet blijven passen.
Uit het ruitjesstofje maakte ik deze zomer een broek voor Jente. Bij nader inzien blijkt dat die nu voor Isa past en dat het kind dus twee stuks uit dat ruitjesstofje heeft. Ik ga nu even aan Wouter vertellen dat dit niet samen aangedaan hoeft te worden. (Het is nogal een ton-sur-ton man, die van mij, als het gaat over kinderen aankleden.)
Happy birthday, Ieske!
Stof: Zwart-witte ruitjesstof van Cotton+Steel gekocht bij De Stoffenkamer; Mintgroen double gauze stofje (geen idee meer waar ik het kocht). Biais lintje vooraan uit de stash van de oma.
Of ik het zag zitten om met enkele andere blogsters in het nieuwe nummer van La Maison Victor te verschijnen? Om zo de nieuwe zomerpatronen voor vrouwen extra in the picture te zetten. “Oh ja, zo plezant!” dacht ik! Vlak voor de bedenking: “Oei, maar ik ben een maand geleden bevallen, kan ik dan wel op de foto in ‘een echt boekske’?” Onder de motto’s: “Hoeveel keer in je leven ga je deze vraag nog krijgen?” en “Kom, dat post-bevallingslijf zal tegen begin mei nog wel meevallen, zeker.” zei ik volmondig “ja”.
Ik mocht de Goa jurk maken. Een wijd vallend jurkje met een minimalistische look. Ik koos om te werken met de stof die in de lente-editie gebruikt werd voor de Fez broek. Altijd spannend als zo’n stofje in je brievenbus valt. Het bleek een heel fijn, superdun stofje, eigenlijk ideaal voor van die flodderjurkjes. Ik probeerde het toch voor dit model (liet het kraagje achterwege) en het bleek een feestelijke touch te geven. Soms doe ik er ook een riempje in en dat geeft meteen ook een ander effect. Best leuk dus, die mogelijkheden.
Ik voerde het jurkje volledig. Daar moet ik toch altijd even bij nadenken. Ik vond een handig youtube filmpje dat me voor het voeren van de schoudernaden uit de nood geholpen heeft.
Ik combineerde voor de shoot met sandalen (maar droeg het jurkje ook al met korte laarsjes of sneakers) en mijn allround halsketting van Annebel.
Op een mooie, winderige donderdag spraken we af in Mechelen. Samen met Nicky, Katrien, Sylvia, Sofie en Miek werd ik verwend door La Maison Victor. De fotoshoot was heel plezant, soms moeilijk, soms lachwekkend. Ik ben heel blij met deze mooie herinnering aan een fijne dag. We babbelden nog wat bij en trokken achteraf richting Mechelen centrum voor een heerlijke hamburger (zoals het echte modellen betaamt 😉 ).
Dank je wel, La Maison Victor voor dit leuk initiatief en de verwennerij en merci lieve medeblogsters voor het fijne weerzien.
Dank je, Joost Joossen, om onze beste kant in beeld te brengen.
Ze zijn nu met twee. En we hebben het geweten. Altijd beschikbaar zijn voor de ene of de andere of voor allebei. Overdag en ‘s nachts. Het is ons toch nog wat wennen hier. Dubbel zoveel werk, dubbel zoveel vermoeidheid, maar uiteraard ook dubbel zoveel liefde. Liefde van ons voor twee schatten van meiden en liefde van die meiden voor elkaar. Ik denk dat ik dat laatste het meest vertederende onderdeel vind van ‘mama van twee’ zijn.
En dubbel zoveel kleertjes maken. (Ha, was het maar. Voorlopig is het hier half zoveel, denk ik.) Uit de laatste See You At Six collectiemoest ik toch een ‘dubbele’ outfit naaien. Die kleuren passen zo mooi samen. Voor Jente maakte ik de Isa jurk van lieve Isabel. Ik maakte maat 86 (per ongeluk in een pittig korte versie, maar gelukkig kan dat wel voor de zomer) en voegde enkel aan de mouwen de colorblocking optie toe.
Voor Isa maakte ik een Ernest sweater van La Maison Victor(deze stond haar mooi, vond ik), voor de laatste keer in maat 62 en ik probeerde of Jente haar blanche bloomer van vorig jaar al zou passen. Dat werkte prima. Bij deze hebben mijn driejarige kleuter en mijn 4 maand oude baby dezelfde buikomtrek. Handig. De bloomer maakte ik in groene double gauze die ik kocht bij Camillette Création. Die past perfect bij de See You At Six kleuren.
Ik fotografeerde mijn dames al enkele weken geleden in deze outfits voor het bedankkaartje dat we versturen na de geboorte van Isa. Ik bestelde deze kaartjes naar goede gewoonte bij Smartphoto. Ik koos voor de simpelste versie van de ‘fotokaart’. Vlotte service zoals gewoonlijk en heel handig om je tekst op het kaartje toe te voegen online. Het zijn wij zelf die wat treuzelen met adressen schrijven. 😉 Ik vind het heel fijn dat je achteraan op het kaartje ook een foto kan toevoegen. En je krijgt er omslagen bij, dus daar moet je ook al niet aan denken.
En nu we toch over bedanken bezig zijn, wil ik via deze weg ook nog even zeggen: Een dikke merci voor alle lieve berichtjes, cadeautjes, aanmoediging, afleiding, complimentjes, … !
Zoveel zachtheid op alle gebied, dat is de nieuwe Miss Chips stoffencollectie bij Mon Depot. Zachte kleuren en ongelofelijk zacht om te voelen. Heerlijk gewoon! Trouwens, tot middernacht kan je op Instagram 5 meter van deze Miss Chips stoffen winnen!
Ik moest en zou een outfit voor mezelf maken met deze stoffen. Na mijn zwangerschap zou ik meer voor mezelf naaien en dat ben ik op deze manier aan het waar maken. En er volgen nog combi’s als deze.
Mijn mijn wit pelleke is zo’n midi rok ideaal voor het eerste lenteweer. Op een onbewaakt moment kan je je benen laten bruinen (of toch de indruk hebben dat ze bruinen ;-)). Op de bewaakte momenten vallen je witte benen minder op dan bij een kortere rok.
Deze rok is gemaakt uit een mooie soepelvallende chambray. Een heel luchtig stofje met, volgens Jente, ‘oogjes’ erop. Het is eigenlijk gewoon een structuurtje geweven in de stof. Blijkbaar zagen Sylviaen Annick, net als ik, ook meteen zo’n midi rok uit deze stofjes. Moet er nog meer bewijs zijn dat deze stoffencollectie zich daartoe perfect leent? 🙂
Ik gebruikte het patroon van de Dolores rok uit La Maison Victor, maar deed aan ‘lazy sewing’. Ik gebruikte het achterpand twee keer en reeg bovenaan een elastiek erdoor. Na hem een dagje te dragen, heb ik besloten dat ik de rok toch nog enkele cm ga inkorten. Dat gaat mooier staan en beter aanvoelen. Ik kreeg deze rok ook uit slechts 1m stof. Ik keerde de stof in de andere richting en maakte een iets smallere A-lijn. Optimale stofbenutting.
Voor het topje gebruikte ik een prachtig ivoorkleurig geweven katoentje. Er zit structuur in het weefsel en er zitten zwart-blauwe streepjes op. Het is extreem zacht en valt mooi losjes. Ik gebruikte het patroon van de Odette T-shirt uit La Maison Victor en deed enkele aanpassingen. Ik knipte het achterpand in twee stukken en naaide het toe tot zo’n 10cm van de halsboord. Ik zette vervolgens aan de halsboord een biais in dezelfde stof die dan meteen ook het lint vormde waarmee ik achteraan het shirt toeknoopte. Een tutorial volgt hier nog binnenkort. Want ik vind dit soort T-shirts geweldig, zo met een mooi detail op de rug. Aan de zijkant maakte ik twee splitjes. Zo staat het shirt meteen ook mooi op een broek.
Een ideale outfit voor lente en hoogzomer. Dit gaat hier veel gedragen worden.
Stof: Miss Chips verkrijgbaar bij Mon Depot Patronen: Odette T-shirt en Dolores rok van La Maison Victor
Al weken lag deze outfit klaar om gefotografeerd te worden. En al maanden ervoor lag de stof geknipt om in elkaar genaaid te worden. Niks nieuws, want deze combinatie kwam hier al meermaals aan bod. Hoewel ik telkens in herhaling val, blijf ik deze outfits heel plezant en gemakkelijk vinden. Zowel om in elkaar te zetten als om Jente erin naar school te sturen.
leopard love continues
leopard love continues
Ik maakte dus opnieuw de Emma trui, gratis patroon van Griet en de Viola legging uit La Maison Victor. Het idee voor zo’n luipaardlegging kreeg ik na het zien van een Instagrampost bij het merkje Repose Ams en na scrollen door de fantastische stoffen van Fabrik Unik. Veel outfits van Repose Ams hebben de stoer-schattig combi die ik zo leuk vind en wou nu net dat Fabrik Unik zo’n beige luipaardstof verkocht. Ik maakte voor Jente al een jurkje met de groene versie. Dat wordt hier ongelofelijk vaak gedragen. De mooie donkergele (cognac) stof is french terry. Ik combineerde aan de hals met boordstof in dezelfde kleur (die had ik nog over van dit projectje) en aan de mouwen gebruikte ik de stof binnenstebuiten.
leopard love continues
leopard love continues
Deze outfit is eigenlijk een cadeautje voor de verjaardag van één van Jente haar beste vriendinnetjes. Ik heb de neiging om nogal laat te zijn met cadeautjes… hopelijk maakt zo’n zelfgemaakte outfit dat dan een beetje goed… 😉
Voor zo’n legging onderschat ik tegenwoordig de lengte van mijn dochter haar benen. Zo raakte de legging in maat 92 nét niet uit 70cm stof. Ik wou niet wachten tot ik bijbesteld had (om dan toch maanden te wachten om het in elkaar te zetten, typisch), dus ik knipte de stof in de andere richting (insert emoticon: “aapje met handen voor de ogen”).
Niks origineels, maar wel een leuke vaste waarde in een meisjeskleerkast, deze outfit.
Het is zover. Ik ging het niet doen, maar ik ben gezwicht. Ik heb mijn twee kinderen in dezelfde outfit gestoken en heb er foto’s van gemaakt. Ik zou willen beloven dat het nooit meer zal gebeuren, maar dat zou een loze belofte zijn. Want zeg nu zelf, is dit nu niet verdomd schattig!?
Ik koesterde deze stof van I got stripes studioal heel lang. Het plan is hier wel om enkele exemplaren uit de stoffenvoorraad weg te werken. De kast begint iets té gevuld te raken. En daar word ik rusteloos van. Ik wou uit deze stof eigenlijk iets voor mezelf maken, maar daar had ik nét te weinig voor. Ik vind de stof op zich zo fijn, dat die niet veel speciallekes nodig heeft. Het werden dus twee heel eenvoudige truien voor mijn dames.
Voor Jente maakte ik de Emma trui. Dat blijft toch echt zo’n toppertje, dat patroon (gratis bij Emma en Mona). Ik ben echt helemaal verliefd op dat model. Ze past nog steeds in de kleinste maat. Als boordstof gebruikte ik de Arctic blue boordstof van See You at Six. Jente haar Blanche bloomer (ook een gratis patroon!) uit nicky velours die ik vorig jaar maakte (de grootste maat), past nog steeds. “Wauw mama, zo’n leuk ‘sortje’ bij mijn trui!” Kind content, ik content. De kleuren passen mooi samen, vind ik.
Voor Isa maakte ik de Ernest sweater uit La Maison Victor. Maat 62 past haar al perfect (hoe hard dat kind groeit, niet te geloven). Voor het broekje gebruikte ik de babylegging van Emma en Mona. Nog zo’n gratis patroontje dat hier op repeat staat. De stof die ik hiervoor gebruikte, is een restje van een Froy & Dind stofje van bij de Stoffenkamer dat ik gebruikte voor het Fons & Sien patroon.
Jente vond het vooral geweldig om dezelfde outfit als haar zus te kunnen dragen. Ik moet haar nog vertellen dat ik hen zo niet samen laat buitenkomen. 🙂 Ik ben zo één die twinning wel leuk vindt voor op de foto, maar daar blijft het dan ook bij. Een kleine bekentenis: De man des huizes vindt dat twinnen precies leuker. Als hij de kans schoon ziet om hetzelfde motiefje te dragen als één van zijn dochters, dan doet ie dat. Maar misschien is dat vooral om mij te generen. Misschien hè.
Het babyfotograferen is nog niet mijn ding. Een zotte kleuter daarentegen, daar weet ik wel weg mee. 😉
Voor Isa combineerde ik de voorbije week deze trui met een gebreide bloomer van Konges Sloejd, een geweldig Deens merkje, kousen van Marmar en schoentjes van Easy Peasy.
De oren van mijn kop heeft ze gezaagd om nog eens op de foto te mogen. Sinds Isa geboren is, waren de fotoshoots met Jente in de hoofdrol wat teruggeschroefd. En dat vond onze ‘queen of the picture smile’ maar niks. En telkens ze de voorbije twee maanden deze roze trui zag liggen naast mijn naaitafel (ja, zo lang ligt die daar al te niksen), zei ze: “Mag ik met deze op de foto!?” zei ik telkens: “Ja, binnenkort, Jente, ik wil er nog een broekje of rokje bij maken.” … “Ah, dat is wel goed hoor.” zei ze dan, weliswaar lichtjes beteuterd.
Het moment dat de fotoshoot er eindelijk van kwam, had ze er maar matig zin in en was het haar vooral te doen om het snoepje dat ze kreeg nadien. 🙂 Maar we deden van ‘pick your battles’ en toen gingen pop en de ballon mee op de foto.
Ik maakte de Nona trui uit La Maison Victor in maat 98, maar in plaats van de paspel vooraan, naaide ik een ruffle, afgewerkt met een rolzoom. Ik gebruikte lichtroze stof die ik kocht bij Bloome Copenhagen en de bijpassende boordstof.
Om de outfit al wat summerproof te maken, naaide ik er de broekrok uit Stof voor durf-het-zelvers 3 bij. Ik knipte wat breder om de broekrok wat extra ‘pof’ te geven. Deze mooie blauwe double gauze ligt hier al bijna een jaar in de kast, te wachten op het perfecte project. Ik denk dat dit “rokje, maar het is geen rokje” (miss J.) hier veel gedragen gaat worden deze zomer, ideaal dus om er dit mooie stofje voor te gebruiken.
Simpele lentenaaisels, daar hou ik wel van.
Bedankt om te komen lezen.
Stof:
Trui: french terry en bijpassende boordstof gekocht bij Bloome Copenhagen
