Uit het allerlaatste restje haalde ik nog een newborn legging. Ik legde Jente haar eerste broekje op het gratis patroon van de babylegging van Emma en Mona. Zonder naadwaarde en met een smallere boord bovenaan, doet die perfect dienst als ‘newborn’ broekje. Jente was 48cm en 3kg, niet zo’n grote baby dus. Nu blijkt bij de echo’s dat we ook niet aan een ‘p50’ske’ zitten, dus maken we opnieuw dezelfde maatjes als indertijd voor grote zus. Voor het truitje gebruikte ik het gratis sweatshirt patroon van de Dromenfabriek maar volgde ik de instructies van de Ernest trui uit La Maison Victor. Een maatje 56 van de Dromenfabriek paste hier drie jaar geleden voor onze kersverse minimeid, terwijl maat 56 van La Maison Victor een heel eind breder is.
Tag Archives: marmer
Mad about marble – Bambiblauw BOT3
Instant verliefd was ik op de nieuwe botanical collectie van Bambiblauw. Net zoals op de vorige. Ik koos mijn twee favorieten, de zwarte marmer en de ‘speckled’ (witte stof met zwarte vlekjes). En ik moet toegeven, toen het pakje toekwam, heb ik me toch schuldig gemaakt aan ‘stof-aaien’. Zo mooi!! Ik denk dit mijn favoriet is van de Bambiblauw collecties van dit najaar. Ook weeral geweldig te combineren onderling en met de andere collecties, trouwens.
Mijn eerste creatie met de zwarte marmer was er één voor mezelf. (De schattige kleuter- en babyoutfits worden binnenkort geblogd.)
De bomber uit Stof voor durf-het-zelvers 3 kwam op mijn ‘to sew’-lijstje van zodra ik door het boek bladerde. En laat dat nu ook meteen een redelijk pregnancy proof patroon zijn. Ik maakte maat S en die zit goed op mijn schouders (mijn confectiemaat is 38). De marmerstof heeft een beetje een groene schijn en is dus niet pikzwart. Ik koos ervoor om de stof zelf als boordstof te gebruiken. Dat werkte prima omdat de french terry best goed rekt. Misschien is echte boordstof toch nog iets steviger en fronst de bomber dan ook net wat minder. De bomber is wel heel erg leuk om in elkaar te steken. Voor je het weet, heb je een gevoerd vestje. Ik koos voor kakigroene voering. Die kleur vond ik mooi passen bij de marmer.
Als ik deze 32-weken-zwanger-foto’s vergelijk met buikfoto’s van drie jaar geleden, moet ik bekennen dat mijn 40-weken-zwanger-foto’s van toen wel erg lijken op deze foto’s qua buikomtrek… Dat belooft nog voor de komende 8 weken. 🙂 Of om de dochter te citeren: “Mama, moet je nu nog aaaaaaltijd veel dikker worden? Je bent toch al heel dik?!” – “Ja, maar nog niet dik genoeg, meid.” – Kind trekt wenkbrauwen omhoog (jep, dat kan ze, onze minikleuter.)
Ik knipte trouwens het patroondeel voor de halsboord bovenaan in de hals aan de zijkant recht in plaats van met de schuine lijn die het patroonblad aangeeft. Dat leek voor deze versie iets beter te kloppen.
Bedankt om te komen lezen!
Stof: Bambiblauw BOT3 Marmer
Patroon: Bomber uit Stof voor durf-het-zelvers 3
Lena shirt for women
Marmeren mandjes
Twee simpele pinterest projectjes die al eeuwig op mijn lijstje staat: Mandjes en zo’n zakdoekdooshoes (of hoe je dat ook noemt). Niks bijzonders, maar wel fijn om je interieur wat mee aan te kleden. Toen heel toevallig deze kraft-tex en de marmerstof naast elkaar op tafel lagen, zag ik het wel gebeuren.
De mandjes maakte ik om mijn mandjes-, doosjes-, potjesverslaving enigszins in te tomen. Hoe vaak ik van die dingen koop om vervolgens niet te weten wat er nog allemaal in te stoppen… Nu steek ik het alvast op de lenteschoonmaakkriebels.
De zakdoekdooshoes kwam er als antwoord op dit fenomeen: “De ergernis aan de aanblik van een doos kleenex elke keer als je eender welke kamer in het huis binnenkomt.” Met een bijna permanent snotterende en kwijlende peuter die typische peuter tafelmanieren heeft, is het best handig om zo’n zakdoekdoosjes overal te laten rondslingeren. Maar mooi is het niet, ook al doet een bepaalde supermarktketen wel erg zijn best om slippers en dergelijke op de doosjes te printen. Nog steeds niet mooier dus.
De zakdoekdooshoes (oh jee, gelukkig is dit schrijven en niet spreken) was écht simpel. Het gat in het midden mooi uitknippen, vier rechte lijnen naaien en binnenstebuiten keren. Klaar. Instant voldoening. Maar goed, we gaan niet overdrijven. Het is maar een hoes om over zo’n lelijke zakdoekdoos te trekken.
Er moest ook nog een foto bij met de bloempjes die Jente geplukt heeft voor haar mama. Smelt. (Lees: Ik heb het boeketje nog net uit haar handjes kunnen redden voor ze het integraal in het glaasje ramde en nog eens goed met haar vuist aanduwde. Nog even uitleggen dus wat de bedoeling van bloempjes is.)