WenSJe is 1 jaar! “Ben ik al één jaar bezig met bloggen?” ging het door mijn hoofd toen de wederhelft me hier enkele weken geleden op wees. Het lijkt zoveel korter, maar toch is er veel gebeurd. Het voorbij jaar ben ik actiever geweest in de online wereld dan de 10 jaar daarvoor samen, denk ik. Samengevat: veel bijgeleerd, meer durf gekregen en best wel wat nieuwe mensen leren kennen. Ik hoop dat ik er nog een plezant jaar bij kan doen.
En ook net deze week is het voor Jente, de hoofdrol op deze blog, de allereerste schooldag. Een klein feestje mocht dus niet ontbreken.
De voorbije weken en tijdens het nadenken en maken van Jente haar ‘eerste-schooldag-outfit’, bleek dat het toch niet alleen voor de peuter in kwestie een grote stap wordt.
Loslaten. Ik heb het er naar Jente toe eigenlijk zelden moeilijk mee gehad. In de crèche, bij de grootouders en andere familie. Ze trekt ook altijd zo goed haar plan en is over het algemeen best tevreden. Grootouders en al, dat is natuurlijk familie, maar ook de crèche was voor haar (en voor ons dus ook) een zalige plaats. Ze amuseerde er zich echt. Vaak wilde ze ‘s avonds niet mee naar huis. ‘s Morgens liep ze altijd naar haar vriendjes of favoriete begeleidster. En de laatste tijd vertelde ze fijne verhalen over wat ze allemaal gedaan hadden. De vele foto’s die altijd in de gang ophingen en de feestjes waar we naartoe geweest zijn, zorgen ervoor dat we elke keer weer dachten: “Man, wat hebben wij chance met zo’n crèche.”
Vrijdag was haar laatste dag daar, gisteren nog afscheidsfeestje. En het deed een beetje raar.
Morgen naar school. Onze meid heeft er wel zin in. Ze heeft haar rugzak en kan daar vanalles insteken. Dat vindt ze alvast leuk. En dat er twee vriendinnetjes ook op die school zijn, vindt ze ook best aangenaam. Maar wat die school precies is, no clue. Als ze met haar Fisher Price schooltje speelt (dat van mij indertijd), zet ze al die mannetjes op schommels, glijbanen en in draaimolens. Ik kon haar gelukkig al vertellen dat er op school ook een glijbaan is. En wat vertel je zo’n kind nog? “Je gaat binnenkort gewoon met veel andere kinderen spelen en eten en samen zijn. Op een andere plaats (de school dus) waar je je ook heel hard gaat amuseren.” probeer ik dan. “Zoals in de crèche en zoals thuis, mama?” … “Ja, eigenlijk wel.” Toch?
Het idee om voor Jente een rugzakje te maken à la ‘
Fjällräven‘ doolde al lang rond in mijn hoofd. Dát zou ik proberen na te maken tegen haar eerste schooldag. Maar ik zag wat op tegen uitzoeken hoe zo’n rugzakje exact in elkaar stak. En toen was er Helena (de toffe madam van
De Stoffenkamer), die op Facebook voor haar schattige dochter het rugzakje gemaakt had dat al zo lang in mijn hoofd zat. Ze was zo lief om de afmetingen te delen. Ik, nog nooit een rugzak genaaid, zocht toch nog naar enige houvast (iets dat leek op een tutorial) om het ding in elkaar te steken. Google bracht me al snel bij
dit filmpje dat heel mooi uitlegt hoe je zo’n Fjallräven lookalike in elkaar steekt. Eén tip: laat je niet misleiden door de 12 minuten die het filmpje duurt. Het echte werk duurt nét iets langer. 🙂 Achteraf wel toegegeven, in de categorie ‘schooltas naaien’, is dit eigenlijk wel een snel-klaar projectje.
Ik maakte het rugzakje, net als Helena, uit oilskin. Ik vind het echt fijn materiaal om mee te werken. Toen ik met een gewone naald en voor de moeilijke stukken (meer dan 4 lagen) met een jeansnaald begon te werken, was ik vertrokken.
Het zakje vooraan ziet er leuk uit, zo eruit springend, maar ik zou het flapje wat kleiner maken of weglaten in een volgende versie. Nu is het soms wat moeilijk om in het zakje te raken. Ik gebruikte ook schuifgespen in brons in plaats van de laddergespen die in het filmpje aangeraden worden. Bij de tassenband waarmee ik de handvaten maakte, vond ik dat wel mooi passen. De tassenband zou ik volgende keer aan de uiteinden wel afwerken. Nu steken er wat draadjes uit en dat stoort wel wat.
Ik koos voor een dubbele rits, makkelijk online te vinden hier tegenwoordig. Super kwaliteit. Op de plaats van het Fjällräven logo maakte ik een pin vast. Zoveel plaats was er niet meer tussen het handvat in mijn versie. En mijn favoriete applicatiewinkel gaat pas vandaag terug open. 🙂
Jente en ik zijn allebei best enthousiast over de nieuwe rugzak. Een simpel, maar ideaal kleutertasje. Ik mag gewoon niet té veel kijken naar de afwerking in de hoeken (mán dat vond ik moeilijk!).
Hoe Jente haar jurkje er moest uitzien, had ik ook al een tijdje in mijn hoofd. En toen kwam
Straightgrain met een patroon dat het beeld in mijn hoofd helemaal overtrof. Enorme fan ben ik van het nieuwe
Feliz patroon! Het model is speels en elegant tegelijk en de opties zijn eindeloos. An heeft dat goed gezien om dit patroon nu uit te brengen, want ik denk dat er vrijdag veel Feliz jurkjes zullen verschijnen aan de schoolpoorten. Ik maakte een Feliz met de smalle ruchemouwen, plooitjes en blinde rits. Ik koos bij
Lanalotta voor de prachtige
Terrazzo night cotton gauze van Atelier Brunette.
We konden ook enkele foto’s nemen op de speelplaats van haar school. De plassen die daar bij regenweer verschijnen, zijn alvast Jente haar favoriet.
Heb je het tot hier gehaald? Dan heb je je kans op de giveaway verdiend. 🙂
Wil je kans maken op dit pakketje? Vertel dan hieronder voor wie je een Feliz wil maken.
Wil je extra kans maken? Volg
WenSje_Sofie op Instagram, laat ook daar een berichtje achter bij deze foto en tag iemand die ook wel zou willen winnen. Voor nóg een extra kans, deel dan de foto in je eigen Instagram feed met @wensje_sofie en #wensje1jaargiveaway erbij vermeld.
Op 15 september wordt de winnaar bekend gemaakt.
Rugzakje:
Patroon: gratis afmetingen en tutorial van
With WendyJurkje:
Stof: Terrazzo night Atelier Brunette –
Lanalotta
