Begin september was het. Toen postte Riet foto’s van haar
Pack ‘n Go turn- of zwemzak op de sociale media waar ik
Mind The Whale uiteraard op de voet volg. Meteen zag ik er een handtas voor mezelf in. Ik was namelijk enkele weken voordien in het oh zo hippe Berlijn waar overal zulke ‘drawstring bags’ in verschillende soorten leer verkocht worden. Ik móest dus zo’n tas hebben voor mezelf. In plaats van gewoon eentje te kopen ginder, kwam dat stemmetje van “Kom, ik maak dat wel zelf.” terug opzetten. ‘Slechts’ 2,5 maanden later is mijn nieuwe handtas een feit. Ik had het in mijn hoofd ook moeilijker gemaakt dan nodig. Tassen maken is niet echt mijn ding, vind ik nog steeds. Toch wat meer scheef en dat relativerende “ge ziet dat toch niet” dan bij andere naaisels. Maar ik mag niet klagen, het naaien ging al bij al vlotter dan verwacht.
Ik gebruikte voor de onderkant de
lichtgekleurde Releda die ik bij K-Bas kocht. Gerecycleerd leer, ik ben fan. Het ruikt zo lekker naar echt leer en dat is het ook, maar toch is het wat verantwoorder. Het is heel stevig materiaal, dus perfect voor deze tas die wel stevig mocht zijn onderaan. De bovenkant is zwart kunstleer (kocht ik bij
Lanalotta). Met datzelfde kunstleer maakte ik een lint dat ik door enkele zeilringen reeg. Het kunstleer is vrij dik en staat daardoor nog erg mooi, maar zo’n echte drawstring maken is moeilijker, vandaar de zeilringen. Ik wou ook gewoon zo’n mooi bijpassend lint in hetzelfde soort leer. Als voering gebruikte ik de
canvas stof die ik bij Ikea kocht en waarmee ik al
dit projectje maakte. Het zakje dat het Pack ‘n Go patroon voorziet aan de buitenkant van de tas, naaide ik aan de binnenkant achteraan. Handig voor sleutels of zo. Nog iemand die soms gewoon aanbelt aan zijn eigen huis als ie z’n sleutels na vijf minuten nog steeds niet vindt?
Wat veranderde ik aan het patroon? Echt niet veel, maar toch een kleine tutorial met telefoonfotootjes:
– Ik maakte een extra patroondeel, een band, bovenaan (9cm hoog dubbelgevouwen en even breed als de breedte van de Pack ‘n Go patroondelen) om de zeilringen in te slagen zodat mijn lederen touw erdoor kon. Ik maakte de grote versie en deze band maakt die nog iets hoger en dus iets meer ‘volwassen’ proof.
Naai de twee stukken van elk 9cm breed aan de zijkanten vast, goede kanten tegen elkaar.
Zet ze vast aan de voering (ik deed dat met het zakje voor mijn sleutels er tussenin).
Zet vast, goede kanten tegen elkaar, aan de buitenzak en vouw de band dubbel, zodat voering en buitenzak mooi op elkaar liggen.
Stik door zodat de band dubbelgevouwen op zijn plaats blijft. (Ik stikte door op de band zelf omdat ik dan door minder lagen moest dan wanneer ik de buitenzak en voering op elkaar zou doorstikken.)
– Ik naaide een touw van 3m50 lang uit hetzelfde kunstleer als de bovenkant van de tas. Ik nam als breedte 4,5cm en stikte het aan elkaar zoals biais. Ik reeg het helemaal door de zeilringen en nogmaals naar beneden zodat met één riem de schouderbandjes en het treklint gevormd werden.
– Onderaan de tas worden door het patroon twee manieren voorzien om het touw door te halen. Ik maakte in de plaats twee reepjes van 2cm breed en 8cm lang die ik ertussen stikte op één van de manieren aangegeven in het patroon. Zelfde werkwijze, maar het lusje heeft andere afmetingen en zit omgedraaid.
– Het zakje dat in het patroon vooraan komt (voor een lockercentje in het zwembad of zo), stikte ik vast tussen de voering en de extra band waar de zeilringen inzitten.
– Ik stikte het leer en de Releda hier en daar extra door zodat het wat mooier valt. Stik gerecycleerd leer, zoals Mieke dat al mooi neergeschreven had (maar ik was het even vergeten), met een gewone naald! Een ledernaald maakt inderdaad iets te aanwezige gaten.
– Ik liet het keergat in de voering wat groter (eigenlijk liet ik de hele onderkant open). De Releda is wel nog steeds wat gekreukt geraakt bij het binnenstebuiten keren van de tas, maar ik gok dat na enkele keren gebruiken dat sowieso het geval was geweest.
Ik koos ervoor om geen schuivertje te voorzien voor de linten vooraan, maar om gewoon een knoop te leggen. De tas blijft ook zelfs toe zonder knoop te leggen. Ik vond de eenvoud op deze manier nog mooier tot zijn recht komen (en mijn zwart garen was op 😉 ).
Pakt dat de Pack ‘n Go een heel veelzijdig patroon is! Van handtas tot zwemzakje. Zoals we van Riet gewoon zijn, zijn de uitleg en het patroon wederom perfect uitgewerkt zodat je volledig vertrouwt op haar instructies. Zo heb ik het graag, chill sewing.
Op de foto’s hierboven toon ik enkele van mijn laatste aanwinsten. Ooit een eigen winkel openen met toffe spullen, zelfgemaakt, handgemaakt, origineel, eerlijk en zo. Dat lijkt me zalig. Voorlopig blijven we even dromen en nemen we af en toe wat foto’s van het leuks dat ik in de vele bestaande (online) winkels terugvindt.
Voor onze verjaardagen kregen Wouter en ik een bon van
Living Lounge in Leuven. Ik (Wouter vertrouwt mij, moehaha!) kon me zaterdag dus helemaal uitleven en kocht plantjes, bloempotjes, oorbellen en dit kurkbord. Nu hebben we nog een klein stukje bon over voor een volgende keer. Heerlijk. 🙂
Ik show hier ook heel graag mijn nieuwe trui. Niet gemaakt door mij deze keer, maar een ontwerp van een vriendin. Zij startte nog niet zo lang geleden
‘Fabbrikka’ een kledinglijn met truien en T-shirts (Haar eerste mannencollectie komt er trouwens ook binnenkort aan!). Ik ben helemaal fan van haar originele ontwerpen, van haar stofkeuzes (zo zacht, amai!) en van haar oog voor detail in de afwerking. Alle stoffen zijn GOTS certified. Meg volgt ook zelf in Barcelona het hele productieproces in de ateliers nauwgezet op en staat erop dat er een eerlijk loon wordt uitbetaald. Ik poseer nu zelf liever niet met mijn trui aan (ik heb de Flo trui trouwens, een aanrader, zo die scheve V-hals!) omdat mijn 26-weken zwanger buikje het model niet zo goed tot z’n recht laat komen. 🙂 Maar ga vooral kijken op
haar mooie website (gratis shipping en gratis passen trouwens) en
Instagramaccount.Stof: Zwart kunstleer gekocht bij
Lanalotta; Releda (lichte kleur), zeilringen en zwarte rits gekocht bij
K-Bas; Zwart-witte stof gekocht bij
Ikea
