Enkele weken geleden regende het bijna elke dag. We propten onze kleine meid dan maar in haar Louisa jas én in een regenjasje dat ik vorig jaar kocht voor haar. Mooi was het niet en onze beweeglijke peuter kon haar armen niet meer omhoog krijgen.
Het idee voor een regenponcho speelde al een tijdje in mijn hoofd. En toen kwam de wedstrijd van Compagnie M. online waar je ook kon meedoen met een Louisa coat hack. Daarna nog dat kleine detail: tijd vinden om zo’n poncho te tekenen, stof te kopen en het ding in elkaar te steken.
Woensdag kocht ik stof. Donderdag patroon hacken en stof knippen en zaterdag in elkaar zetten. Stevig doorperen wel, die donderdag en zaterdag. Maar hij is af! Het werd best wel een fancy ding voor een ‘regenponcho’. We gaan ver hoor, om die fietstochtjes door de regen wat aangenamer te maken.
Twee kleuren regenjasstof (zo van die lekker warme met fleece aan de achterkant) aan de buitenkant en voor het beleg. En een katoentje als voering. Op de voorkant hergebruikte ik de kromming van de zak en tekende ik een gebogen lijn verder naar boven tot waar de mouw zou moeten gekomen zijn volgens het oorspronkelijke patroon. Regen en open zakken gaan niet goed samen, dus kwamen er geen echte zakken, maar enkel een paspel. Tot Jente haar grote spijt: “mama, ‘kak’ (zak dus), waar?”
De paspel (mooie roestkleurige, blinkende paspel,
dezelfde als aan haar echt Louisa jas) liet ik aan de zijkant doorlopen van de voorkant naar de achterkant van de poncho en op het beleg.
Het krijtbordje meenemen… Goed idee, moeder. Ik ga er gewoon met de hele onderkant van die jas in zitten, na! Tot zover de propere poncho.
Het midden van de kap kreeg een extraatje: blauw tafelzeil met libelles erop. De kap stikte ik nog eens door.
Fladder fladder. De zijkant mocht wat verder komen dan haar handen, want op de fiets valt ie dan mooi over haar hele lijfje. Of haar blinkende poncho écht waterdicht is, moeten we nog testen.
Een hoog Harry Potter-gehalte, deze. Kijk, de libelle achteraan op de kap!
Met haar echte Louisa eronder, gaat ie ook! Hoera, missie geslaagd!
Nog eens de binnenkant showen.
Zonnig weertje, maar koud. Snottebellen en tranende oogjes, maar veel plezier met op en af lopen. En met knuffels komen geven aan mama. Smelt…
De regenjasstof kocht ik bij Pauli. De accessoires kocht ik bij
Lana Lotta, de libelles bij
Hexagoon en het voeringstofje kocht ik lang geleden bij
Kersenpitje. Leuven boven, ha! 🙂
