Nog eens een jurk maken voor mezelf. Dat stond al even op de planning. Een naaihobby hebben en kleren shoppen betekent soms een heel gesprek in mijn hoofd als ik in de winkel sta: “Dat is echt een super simpel T-shirt, zot om dat te kopen als ik het zelf kan maken.” “Dat jurkje zou beter wat meer zus of wat meer zo zijn. Als ik het zelf maak, kan ik dat tenminste kiezen.” En dan thuiskomen: “Tja, niet altijd zoveel tijd om het zelf te maken. Zeker voor mezelf. Kinderkleertjes is simpeler. Ik had beter toch eens een nieuwe T-shirt gekocht.” Ik vermoed dat je het vicieuze cirkel aspect hier wel begrijpt.

Maar goed. Er werd dan toch een jurk genaaid. Het werd de Rianne jurk van La Maison Victor. In dit boek staat ie, tussen nog veel andere ‘to sew’ projectjes.

Ik vouwde de band in het midden naar binnen in plaats van het oorspronkelijk overlocken. Dat maakte het iets minder stoer. Ik had ook geen passend overlockgaren. Dat had er ook een klein beetje mee te maken. 🙂
Ik maakte ook een halsboord eraan vast en mouwboorden die ik telkens nog eens doorstikte met een tweelingnaald.

Het stofje is een heerlijk zachte en warme sweaterstof van het prachtige merk Atelier Brunette. Donkerblauw-grijs met gouden streepjes. Super stofje!
Ik kocht deze donkere voor mezelf en ook een zacht roze met gouden bolletjes voor een jurkje voor Jente.
Bij deze nog eens een sneak peek van de Lena dress waarvan het patroon nu echt wel in aantocht is.

Als je dacht dat ik mijn achtergrond ging strijken, dan had je het mis!

Niet veel jurk te zien, maar deze moest ik er bij zetten.

Antwoord op de vraag: “Jente, lach eens!?”

Fotoshoot buster 🙂 Photobomb baby, die Jente.

De stofjes kocht ik bij Lanalotta. Veerle, merci om mijn ‘stoffenknipwispelturigheid’ te kunnen volgen. 🙂