Tag Archives: selfish sewing
Rianne meets Atelier Brunette
Nog eens een jurk maken voor mezelf. Dat stond al even op de planning. Een naaihobby hebben en kleren shoppen betekent soms een heel gesprek in mijn hoofd als ik in de winkel sta: “Dat is echt een super simpel T-shirt, zot om dat te kopen als ik het zelf kan maken.” “Dat jurkje zou beter wat meer zus of wat meer zo zijn. Als ik het zelf maak, kan ik dat tenminste kiezen.” En dan thuiskomen: “Tja, niet altijd zoveel tijd om het zelf te maken. Zeker voor mezelf. Kinderkleertjes is simpeler. Ik had beter toch eens een nieuwe T-shirt gekocht.” Ik vermoed dat je het vicieuze cirkel aspect hier wel begrijpt.
Maar goed. Er werd dan toch een jurk genaaid. Het werd de Rianne jurk van La Maison Victor. In dit boek staat ie, tussen nog veel andere ‘to sew’ projectjes.
Ik vouwde de band in het midden naar binnen in plaats van het oorspronkelijk overlocken. Dat maakte het iets minder stoer. Ik had ook geen passend overlockgaren. Dat had er ook een klein beetje mee te maken. 🙂
Ik maakte ook een halsboord eraan vast en mouwboorden die ik telkens nog eens doorstikte met een tweelingnaald.
Het stofje is een heerlijk zachte en warme sweaterstof van het prachtige merk Atelier Brunette. Donkerblauw-grijs met gouden streepjes. Super stofje!
Ik kocht deze donkere voor mezelf en ook een zacht roze met gouden bolletjes voor een jurkje voor Jente.
Bij deze nog eens een sneak peek van de Lena dress waarvan het patroon nu echt wel in aantocht is.
Als je dacht dat ik mijn achtergrond ging strijken, dan had je het mis!
Niet veel jurk te zien, maar deze moest ik er bij zetten.
Antwoord op de vraag: “Jente, lach eens!?”
Fotoshoot buster 🙂 Photobomb baby, die Jente.
De stofjes kocht ik bij Lanalotta. Veerle, merci om mijn ‘stoffenknipwispelturigheid’ te kunnen volgen. 🙂
Sure, another sweater
Heel leuk vind ik het om aan selfish sewing te doen! Iets minder op mijn gemak wanneer er dan foto’s genomen worden. Maar kom, voordat Jente dit exemplaar vol yoghurt kiepert of voordat mijn onhandige zelf erop morst… toch even enkele kiekjes maken.
Wouter heeft zijn beste fotografisch talent bovengehaald en ik mijn (bijna beste) relativeringsvermogen (“Jaja, het is zo wel in orde, lieverd. Maar toch nog even … “).
De stof is een gebreide stof die ik kocht bij Bambiblauw. De voor- en achterkant zijn beide heel tof. Ik besloot om de mouwen onderaan schuin te knippen ter hoogte van de ellebogen. Voor het onderste deel gebruikte ik dan de achterkant als buitenkant. De halsboord werkte ik af met boordstof en ik stikte nog eens door met de tweelingnaald.
Het patroon heb ik zelf getekend. Het is hetzelfde als deze trui (maar vermoedelijk met ergens iets meer naadwaarde waarvan ik niet genoteerd had dat die al inbegrepen was, typisch. 🙂 ).
Ik maakte er ook maar meteen een ketting bij. Lekker simpel in oud roze want dat paste mooi bij de kleuren van de trui, vond ik.
Eindelijk kan ik deze zachte, warme en heel comfy trui aandoen. Hij was net niet op tijd klaar voor ons uitje naar de Ardennen (aaah de halsboord en dat zomen onderaan altijd hé. 🙂 ) Maar vanaf nu bovenaan in mijn kleerkast.
Selfish sweater weather
Dacht je dat het moeilijk was om peuters te fotograferen? Ik dacht dat alleszins. Totdat ik besloot om een selfish sewing projectje te fotograferen… Foto’s van mezelf (zeker na al die kiekjes van een uiterst schattige peuter), dát is moeilijk. De combinatie met dit druilerige weer maakte het er niet gemakkelijker op.
Maar genoeg gezaag. Wat had ik (= totaal onervaren amateurfotograaf) dus nodig voor deze shoot?
– De ultracomfy trui en een jeanske of zoiets (en stiekem dan toch de wollen sokken die ik aantrok deze ochtend, beslissend dat ik het huis niet zou uitkomen vandaag)
Het patroon voor de trui heb ik nagetekend van een trui die ik al had. Ik verdeelde het achterpand in twee en stikte er een elastische paspel tussen die ik ook nog eens doorstikte. De rest hield ik vrij gewoon. De stof zelf is namelijk nogal bling bling. Leuk, maar we moeten niet overdrijven.
Ik stikte de halsboord ook door en zoomde de mouwen en onderkant gewoon om met een tweelingnaald.
De onderkant is achteraan wat langer dan vooraan en gaat in een boogje.
Ziezo, deze ligt klaar voor het Düsseldorf-valiesje. WenS gaan een weekendje weg met hun tweetjes terwijl meter, nonkel V. en oma en opa onze kleine wervelwind zullen entertainen. Ze gaat zelfs met meter en nonkel V. naar de Efteling, lucky her (die meter hè 😉 ).
Tips voor places to see en eetlocaties in Düsseldorf zijn altijd welkom. We gaan hoe dan ook voortdurend op restaurant (rustig zitten, voeten onder tafel zonder dertig keer op te staan voordat we onze eerste hap binnen hebben, mmmm), weliswaar nadat we zwaar uitgeslapen hebben.
Het stofje (dat echt best nog warm is voor zo’n dunne sweaterstof, heerlijk!) voor de trui kocht ik bij Kersenpitje.