… you get some super cosy PJ’s! En super snel ook eigenlijk. Neem simpelweg het Ada shirt van het Imme & Ada patroon en de simpelste versie van de Clara culotte (hier een paperbag waist toegevoegd). Instant PJ voldoening.
Deze streepjes smeekten gewoon om een pyjama. Zo gezellig, zo eenvoudig maar toch ook zo mooi. Dit stofje is één van de zovele streepjes die Elvelyckan in het gamma heeft.
Jente heeft tijdens de kerstvakantie zo’n 3-tal dagen een ‘pyjamadag’ afgekondigd. Daarna moest het setje dringend in de was. Gewoon maar even om aan te geven dat een naaisel waarvan je in eerste instantie denkt dat het een makkelijk tussendoortje is, soms echt een schot in de roos is. Het moet allemaal niet zo moeilijk zijn.
Een dipje in mijn ‘ik-probeer-nieuwe-naaipatronen’ vibe. Eentje van enkele maanden eigenlijk. Met het werk voor WISJ schieten de avondlijke naai-uurtjes er vaak van tussen de laatste maanden. (Ook voor Netflix hoor, niet alleen om te werken 😉 )Klinkt ironisch hé.
Maar dus. Toen Iris me vroeg om May-Belle te testen, was het ongelofelijk druk en het kwam er pas begin december van om dit jurkje te naaien. De perfecte stof vond ik bij Fabrik Unik. Een geweldig mooi, soepelvallend viscose stofje. En toch stevig genoeg voor ons steppend, fietsend, bed- en zetelspringend, tuimelend kleutertje.
Ik werkte de mouwen af met een rimpelelastiek in plaats van met smok. Dat leek me sneller, maar uiteindelijk zie je tijdens het bewegen wel het wit van de elastiek, dus toch niet echt de allerbeste optie.
De bloemenkrans (flower hoop als je het wat minder ‘bomma’ wil doen klinken) maakte ik op een workshop bij Florista Eve. Een heel ontspannende bezigheid. Ik maakte er twee op enkele uurtjes tijd. Het smaakte naar meer.
Jente droeg dit jurkje op 3 kerstfeesten en het ziet er nog steeds piekfijn uit. Dat wordt hier een topstuk, ik voel het. Een heel aangenaam projectje dus, om me uit mijn ‘dipje’ te helpen. Op naar meer ‘nieuwe-patronen-experimenten’. 🙂
Na de lancering van het Imme & Ada patroon naaide ik niks meer. Dat betekent dat ik al een maand niet meer achter mijn naaimachine gezeten had. Het was zelfs zo erg dat Jente en Isa zich een ongeluk verschoten toen ze de machine nog eens hoorden ratelen.
Om mijn ‘sewing mojo’ terug aan te wakkeren, begon ik met een uiterst simpel project: een trui voor Isa. Het kind maakt twee truien per dag vuil, dus we konden nog wat extra exemplaren gebruiken. Het Ada patroon lag hier nog bovenaan de rommelige stapel op mijn naaikarretje (waarvan ik me voornam het steevast netjes op te ruimen). Ik zette deze keer wel boorden aan de polsen en de zoom. Een gezellige wintertrui in een gezellig winterstofje.
De stof is een french terry van de december collectie van About Blue, te verkrijgen bij Lanalotta. Er is ook bijpassende boordstof, zowel in roze/rood als in blauw. Ik vind onze peuterpuber zo mooi staan met deze kleurtjes. Ze laat het fotograferen ook graag gebeuren trouwens. Ze was razend kwaad (op de buik op de grond, voorhoofd tegen de grond, stampen met de voeten) toen ik zei dat ik klaar was met foto’s nemen. Toen ik vertelde dat haar grote zus nog verder wat foto’s zou nemen, stond ze recht, pokerface, alsof er niks gebeurd was. De zus kreeg mijn telefoon, maar die vroeg helaas meteen waar de selfie functie weer stond (ijdel dametje, die Jente). Kleine zus (aka goudvis) was ondertussen de driewieler tegen alle kasten aan het rammen, zich niet meer herinnerend wat er weer over foto’s gezegd was. Pijs en vree. En een telefoon vol kleuterselfies. En een deuk in de kast.
Het was al eventjes geleden dat ik nog naaide. Geloof het of niet, er werd een tijdje geleden wel wat genaaid en dat werd met wat vertraging geblogd, maar de laatste twee weken sloeg de vermoeidheid toch terug wat toe. Na ons weekendje Barcelona (we moesten wel gaan, want vrienden van ons gingen daar gaan trouwen; perfect excuus voor een romantisch weekendje weg!!), bleek de peuter ineens toch te weten wat een nacht van 7 uur aan één stuk is, dus deze week voelde ik die recuperatieslaap wel. Dubbel hoera!
Enter… het simpele naaisel met groot effect om ‘er terug in te komen’. Een maxi rok voor Jente. Het kind zeurt me al wekenlang de oren van mijn kop dat ze een lang kleed en een lange rok wil. Haar andere lange rokken waren ondertussen midi rokken geworden. En ik vind ze zo mooi met die maxi skirts.
De geweldig zachte stof is een lichte handgeverfde viscose van Fibres to Fabric, een Indische shop met unieke prints. Ik bestelde er ook twee prachtige bloemenprints. Ongelofelijk zacht en uitstekende kwaliteit.
Wel iets minder playproof zou je denken? Op één of andere manier heeft het kind een natuurlijke flair waarmee ze haar rok vlotjes opheft op de glijbaan, schommelen een nieuwe dimensie geeft en zetelspringen en klauteren nog even vlot uitvoert. Ze wou dan ook koste wat het kost haar nieuwe outfit aan om naar school te gaan.
Met het allerlaatste reepje van mijn lapje stof, maakte ik nog een scrunchie. Deze mocht wel in haar haar (want haar andere draagt ze liever als armband) want anders zouden we haar tattoo niet meer zien. Kleuterprioriteiten…
De tattoo kreeg ik bij een online bestelling bij ‘PS Ik Hou Van Jou’ samen met een leuk briefje. Ik vind het zoveel plezanter om iets te kopen bij kleine online shops. Je maakt echt kennis met de persoon erachter.
En toen moest de peuter ook een tattoo krijgen. “Alsof hè mama!” En die Isa, die laat dat gewoon maar gebeuren. Ideale match met onze bazige, maar oh zo lieve kleuter 😉
Hij wou nog eens wat T-shirts. Dus werd er hier weer wat Bille Bandwerk verricht. Deze keer met de nieuwe collectie van Megan Blue fabrics waar ik de zwarte en blauwe stof uitkoos voor de man des huizes. Zijn vorige blauwe en zwarte T-shirt (toevallig die kleuren opnieuw hoor, zo’n freak ben ik nét niet) zijn ondertussen stevig versleten. Hij had dus wel gelijk met zijn request for shirts.
Opnieuw koos ik voor het Billie patroon van Zonen 09, maar deze keer gebruikte ik de standaardmaten in plaats van de smalle maten. Ik vind dat hem dat nog beter staat.
Voor de zwarte shirt gebruikte ik boordstof van See You at Six en maakte ik ook boorden aan de mouwen. Bij de blauwe stof knipte ik voor- en achterpand schuin en gebruikte ik de achterkant van de stof naar buiten bij de halsboord. Sylvia kwam op dat idee én maakte ook een Billie voor haar man. Die stof schreeuwt daar gewoon om, denk ik. 🙂
Hij is blij. Ik mocht foto’s nemen. Hij mocht dan zijn shirts mee op weekend nemen. En wij hebben meidenweekend thuis met z’n drietjes (met hier en daar de grootouders to the rescue 😉 ).
Upside down, zo ligt ze tegenwoordig vaak, onze giga baby. Ze rolt, duikt, schuift, grijpt… en roept als het haar niet lukt. Ja, die fase dus. En we moeten haar in het oog houden. In tegenstelling tot haar zus (ik besef het, lucky us dat we dit nu pas meemaken), moet ze alles onderzocht hebben. Op één of andere manier kan de baby met armen van ocharmkes 25cm aan de cactus die op 75cm staat. No harm was done. Maar wij zijn wel wat alerter (of zouden dat toch moeten zijn) dan drie jaar geleden. Terwijl de baby het haar van de kleuter vastgrijpt, ligt deze laatste te kermen van de pijn op haar buik terwijl ze het kleine monstertje met geen vinger aanraakt. Van grote liefde gesproken.
Ik vond de match tussen deze stof, ‘upside downgirl’ en mijn jongste wildebras dus wel kloppen. De stof is een samenwerking tussen de getalenteerde Helen b en About Blue Fabrics. Er zijn vier prints op french terry, twee grijze en twee witte. Met één van de grijze prints maakte ik al een jurkje voor Jente.
Het eerste plan was om een kruippakje te maken. Dat deed, zeker in de ruime variant die het geworden was, nogal pyjama-achtig aan. Ik besloot de benen weg te knippen en er een bomber van maken. Ik zette er onderaan en aan de hals boordstof aan (de witte van de eerste collectie van See You at Six). Uiteindelijk ben ik best tevreden van de ‘save’. Het staat haar heel grappig vind ik. Helemaal hoe ze zelf is tegenwoordig.
Ik heb een zwak voor streepjes. Ik moet opletten dat niet al mijn t-shirts gestreepte exemplaren zijn. Wanneer ik mooie streepjesstoffen zie, kan ik me ook moeilijk bedwingen. Meestal gaat mijn hoofd dan van: “Maar streepjes zijn toch nooit uit de mode.”
Zo ook toen ik Huis van Katoen binnenstapte bij het begin van de zomer. Ik vond er twee heel leuke blauwe streepjes. Voor elke dochter één soort. Matching is het nieuwe twinning (of zoiets).
Ik maakte deze kleertjes al een hele tijd geleden en ze werden enorm veel gedragen deze zomer. Er werden ook al enorm veel vlekken uit verwijderd. En ze zien er nog steeds heel goed uit. Hopelijk komt die zomer toch nog eventjes terug voordat ie definitief afscheid neemt.
Voor Jente maakte ik een rimpelrokje. Het stofje is viscosestretch, maar lijkt aan de achterkant op french terry. Een fijn en soepelvallend stofje wel. Ik gebruikte de volledige stofbreedte (1m80!). Supersimpel en toch iets dat hier altijd in de smaak valt, zowel bij dochter als bij mama. Ik combineerde met één van haar favoriete T-shirts. Redenen zijn (1) hij is roze en (2) ze krijgt hem zelf uit. Soms moeten dingen niet moeilijk zijn hé.
Voor Isa koos ik ook voor simpel. Ik gebruikte zoals hier het patroon van de breezy romper van Brindille & Twigals basis. Deze keer liet ik ook gewoon de knoopjes weg. Ik krijg het geheel zo ook over haar (toch niet zo dunne) hoofd. Dit stofje bevat ook viscose waardoor het soepel valt en heel zacht is. Beide stofjes zijn wel makkelijk te verwerken.
Huis van Katoen heeft een nieuwe webshop met alle moois dat in de winkel ligt. Ik vind het aanbod best verrassend. Ze hebben de nieuwe stoffen van de gangbare ontwerpers, maar ook wel wat speciallekes die je niet overal kan vinden. Een heel toffe (web)winkel om in rond te neuzen dus.
Deze foto’s weren 1,5 maand geleden genomen. Wat zijn ze ondertussen nog veel veranderd allebei! Is het nu echt zo dat de tijd sneller gaat of lijkt dat alleen maar zo? Ik heb nochtans veel meer wakkere uren in een dag dan 5 jaar geleden hoor…
Stoffen die makkelijk mixen en matchen met elkaar en ander moois. Dat is de nieuwe BLOS 2 collectie van Bambiblauw (About Blue Fabrics). Ik koos voor de lichtblauwe stof met zwart ‘gewassen’ bergjes erop en de streepjes uit de BLOS 1 collectie. Heerlijk zachte en mooie french terry, in de gebruikelijke Bambiblauw topkwaliteit.
In zoveel leuks zag ik dus wel een minicollectie. En zo geschiedde het. Ik begon te knippen en bleef knippen tot mijn stof helemaal op was. Toen moest het nog allemaal in elkaar gezet worden, maar dat ging al bij al vrij vlotjes. Hoe mijn naaikamertje er op woensdagavond na deze marathon uitzag, daar zullen we het niet over hebben.
Het model was laaiend enthousiast over de nieuwe kledingcollectie die plots in onze living hing en ze eigende zich meteen het kruippakje toe. Na mijn grondige argumentatie over dat het kruippakje en mini-shirtje veel te klein waren, kon ze er nog steeds geen vrede mee nemen. Proberen aan te trekken dan maar… En toen ik uiteindelijk (uit vrees dat ze er misschien nog in zou slagen) zei dat we dat pakketje gingen meenemen als cadeautje voor een baby, was ze on board. Met zo’n blik van: “Moeder, zeg toch gewoon dat dat een cadeautje is en ik maak niet van mijn oren, zenne.”
De Kika kimono van La Maison Victor steekt al een tijdje mijn ogen uit, maar het kwam er nooit van om hem te maken. Zo’n vestje in die blauwe stof leek me wel wat. Ik maakte de 98 omdat ik vond dat deze outfit haar nogal snel klein viel. En nu zijn we toch al enkele maanden verder. Maar ik was beter toch voor de 92 gegaan. Dit vestje vind ik toch wel een beetje te groot. Ik luisterde mooi naar het patroon, behalve dat ik de versteviging wegliet en doorstikte naast de rand in plaats van in de naad.
Voor Jente haar broek gebruikte ik het patroon voor de Lulu broek, ook van La Maison Victor. Hiervan had ik gehoord dat hij heel kort was en in de breedte eerder aan de grote kant. Ik gokte hier wel op de 92 met 104 als lengte. Het ding was veel te lang, maar nu heeft het wel wat omplooi-opties. De lengte van maat 98 was goed geweest. En hier valt de 92 ook heel breed uit, vind ik. Dus samen met de kimono zullen deze topstuks hier eerder lenteoutfits worden. Lijkt me een goed plan, gezien ik vrees dat ik dan niet al te veel tijd achter mijn naaimachien zal doorbrengen met terug zo’n minibaby in mijn armen.
Over baby’s gesproken. Het is dus weer babyboom seizoen in onze omgeving en ik anticipeerde alvast. Ik naaide een mini-shirtje met het patroon dat ik voor Jente wel duizend keer gebruikte indertijd (nostalgie, amai), het shirt met enveloppehals van de Dromenfabriek. Uit ervaring wist ik dat ik het iets langer en onderaan gewoon recht moest knippen (en niet gebogen zoals het patroon aangeeft). De boordstof van de playtime collectie van See You At Sixmatcht trouwens perfect bij deze stofjes, zowel de gebroken witte als de blauwe. Dat capsule closet idee van de dames Sluijs, ik blijf ervan dromen… 🙂
Voor bij het shirtje of gewoon als complete babyoutfit met blote chubby armpjes, maakte ik nog de reversible overall van Brindille & Twig. De blauwe kant combineerde ik niet met zakken. Dat zag er echt té uit. Voor de ‘reversed’ kant gebruikte ik een donkergrijze french terry die ik kocht, ik denk van Nicky, op de yardsale vorige week. Die kant combineerde ik wel met de zakken.
En dan zie je hier dus meteen al een preview van nóg een nieuwe Bambiblauw collectie die eraan komt. Ik had net genoeg om er die kleine stukjes voor de overall en een Fonsuit te maken. Die nieuwe collectie combineert dus ook mooi met deze BLOS 2 collectie.
Dat wordt fijn herfstmateriaal hier! 😉
En wat betreft het Fons & Sien patroon. Vandaag mag ik voor dag 2 van de blogtour So Popo Sew aankondigen. Zij maakte met de nieuwe spookjesstof van Bambiblauw een Fons shirt met ruffles (hier ondertussen ook een favoriete versie). Haar dochtertje is zo ongelofelijk schattig en Marie-Paule heeft een heel originele kijk op patronen en stofjes, vind ik. En deze outfit is weeral helemaal af!
Jente en ik hadden een dagje quality time met z’n tweetjes op reis. Onze peuter had het niet zo met het ‘clubje’ waar ze naartoe kon in ons hotel terwijl wij uit wandelen gingen. Ze was ook al een paar keer mee geweest, maar vandaag had ze er geen zin in. Viel dat even mee dat ik, in tegenstelling tot de wederhelft, best wel moe was van al drie dagen klimmen. En dat ik dus maar al te graag met mijn kleine prinses (want zo noemt ze zichzelf tegenwoordig) het zwembad, springkasteel en dakterras wou onveilig maken.
Bij ons bezoekje aan het dakterras profiteerde ik ervan om enkele fotootjes te maken van een nieuwe outfit. Eigenlijk was ie niet zo nieuw en dan vooral de trui niet. Die ligt hier al van bij de eerste patroontest voor de Louise sweater van Misusu patterns. Zo typisch dat het er op het laatste te veel aan is om de boorden eraan vast te zetten… En dus bij wijze van ‘ik-beter-mijn-leven-want-het-is-zomer’, raken dit soort projectjes eindelijk afgewerkt. Ik gebruikte voor de voorkant en mouwen een heel stevige interlock (staat ietsje te stijf, vind ik zelf) en voor de achterkant tricot met zwart-witte streepjes. Jente is helemaal into streepjes. Ik weet niet goed of dat ligt aan het feit dat ik zelf vrijwel altijd streepjes draag en ze in haar ‘ik-wil-altijd-hetzelfde-als-mama’-fase zit of aan het feit dat ze gewoon goeie smaak heeft. 😉 Voor de zakken die nét komen piepen gebruikte ik een muntgroene tricot.
Vlak voor ik thuis de valies toeritste, maakte ik ook nog een broekje voor erbij. Hiervoor gebruikte ik het quick soaker pattern van Katarina. Het was echt heel erg quick, want printen-knippen-knippen-naaien duurde nog geen half uurtje. Ik gokte wel wat voor de maat en maakte een L, maar die blijkt eigenlijk nog veel te groot. Ik denk dat onze 2,5 jarige wel nog een tijdje met een S had voortgekund. Ik gebruikte hiervoor de Grill French Terry van de See You at Six Playtime collectie en de randen werkte ik af met een donkergroen restje. Met die stof naaide ik een testversie van deze Bloom sweater voor mezelf, maar die viel toch iets té leger-achter uit (donkergroen, Sofie, wat had je gedacht…). Hij ligt hier ‘for grabs’ op de ‘moet-eigenlijk-weg-maar-ik-durf-niet-goed’-stapel.
Jente is enorm fan van haar zonnebril en bleek het ook goed te kunnen vinden met de ligstoelen op dat dakterras. Dat kwam dus weer mooi uit en resulteerde in enkele grappige foto’s. Het was verder ook een meevaller dat er net een horde mensen met parapente naar beneden kwam. We konden onze ogen uitkijken.
Patronen: Louise sweater – Misusu Patterns ; Quick Soaker Pattern – Katarina
Stof: voor de trui – gekocht op de markt in Maastricht ; voor het broekje – ruitjes van See You at Six Playtime en groene boord uit de couponnekesbak :-), beide bij Lanalotta.
Stoffenverwennerij was het hier voor mij deze lente. Ik won maar liefst drie keer een meter stof. Dit perenstofje van Elvelyckan Design was één van deze drie. Ik wou het verwerkt hebben vóór onze vakantie goed en wel startte. Op de valreep dus, want het is hier nog een weekje werken en dan een heel tijdje niet. En pakt dat dat deugd gaat doen. Hopelijk ook voor mijn naai-mojo. Dat naaimachien staat naar mijn goesting iets te veel stil naast die ‘geknipt-en-klaar-om-in-elkaar-te-zetten’-stapel.
Dit setje lag eigenlijk al een tijdje te wachten op foto’s. Toen Jente er zaterdagochtend op stond om dit aan te trekken, greep ik mijn kans om wat foto’s te nemen. Heel vertederend kwam ze vertellen: “Ik vind kleedjes passen leuk, mama.” — Smelt… Stilstaan vond ze minder leuk gisteren, dus het werd wat improviseren.
Met de perenstof maakte ik een overgooiertje met het patroon ‘schoolhouse pinafore’ van Too Sweets. Het patroon is oorspronkelijk bedoeld voor niet-rekbare stoffen, maar het werkte heel goed met deze tricot. Alleen vind ik het prijs-kwaliteit iets minder, dit patroon. Wat je krijgt is een tabel met afmetingen (in inches) op de laatste bladzijde van de tutorial. Het hele stuk bestaat uit rechthoeken. Als ik betaal voor een patroon, vind ik het wel fijn om het te kunnen printen en knippen zonder dat ik het zelf nog eerst moet tekenen. Ik voegde ook een beleg toe aan de tailleband vooraan zodat de afwerking aan de binnenkant iets netter oogt. Voor mijn bijna 2,5 jarige maakte ik de 12m die ik nog versmalde. Het resultaat is een heel vrolijk jurkje zoals ik had gehoopt zo bij die perenstof.
Het T-shirt erbij is een Fons & Sien, mijn gratis patroon dat ik in een maatje groter maakte. Ik hoop die grotere maten hier gauw nog verder aan te vullen. Het stofje kocht ik, samen met een hele hoop andere (ik had zelfs geen verzendkosten vanuit Finland – oepsie) bij Elvelyckan Design. (Een tijdje daarna heb ik die peren er nog bij gewonnen. 🙂 )
Deze outfit gaat zeker mee op reis en zal deze zomer nog veel bovengehaald worden. Vrolijk speelgerief. Nu is het misschien tijd om eens de effen outfits aan te vullen in Jente haar kleerkast na al die vogels, vissen en peren. 🙂
