Jente en ik hebben enkele daagjes quality time… ‘t Is te zeggen, we zitten allebei ziekjes thuis en kijken dan tik tak en andere dwaze peuterproof Youtube filmpjes. We lezen boekjes (als in: we zoeken razendsnel beer en poes op elke bladzijde in dit heerlijke prentenboek), suffen wat onder het dekentje in de zetel en slapen (soms toch, maar meestal niet ‘s nachts). Soms lig ik tijdens Jente haar dutjes wat foto’s te kijken. Zo kwam ik zonet bij een fotoreeks die ik bijna exact een jaar geleden maakte. Van een toen ook zieke Jente. Met een prachtig zonneke op haar bolleke, daarom dat mama het nodig vond om naar de camera te grijpen.

Vandaag vond ik dat ze ook wel even op de foto kon (en was ik zelf terug in ‘denk in foto’s-modus 🙂 ). Gisteren en eergisteren daarentegen, ocharme ons dutske. Wat een verschil met een jaar geleden. Een echte peuter met ‘attitude’ is het. Ze was aan het schrijven. En somde dan na elk streepje dat ze trok de namen op van alle vriendjes uit de crèche.

We hebben afgesproken dat we volgende week weer onze actieve zelf zijn. Ondertussen geniet ik (tussen het bezorgd zijn om haar koorts door) eigenlijk wel van alle knuffels, van haar grappig hees stemmetje en van het ‘nodig zijn’ (en van zelf toch ook wat uitrusten).