Lekker lui met drie koningen

Nog even verlof begin januari. Dat betekent dat je je voornemens en je ‘nieuwe start’ nog wat kan uitstellen. Heerlijk!
Met 3 koningen (euh… peuters, moehahah, you get my point) en 11 volwassenen in een super mooi huis in de Ardennen. Dat lijkt best druk en dat was het ook. Maar een gezellige drukte. Voor ons dan toch. En niet voor het koppel zonder kinderen dat om 6u30 wakker gejoeld werd  door twee hyperactieve peuters. Nogmaals sorry, D&S.
Er was niet zo veel te doen, want wandelen met peuters in de rugzak bleek toch nét te koud te zijn zo bij -5 graden. Eén keer geprobeerd. Eén keer veel gejengel bij de ene en wat te koude voetjes en niet in de rugzak willen zitten bij de andere. Eén keer en daarna niet meer. 🙂

Dus we vulden onze dagen met babbeltjes, zetelhangen, hier en daar wat koken (en tien ton meer wegen na de tapasavond waar iedereen voor één tapa moest zorgen), torens bouwen, ravotten, sleeën en met pop spelen (en de ‘fear-of-missing-out-peuters’ in slaap proberen te krijgen, zucht), gezelschapsspelletjes spelen en vermijden :-), kickeren, een initiatie pilates, verfrommeld raken in de jacuzzi en opwarmen in de sauna. Echt chillen. Daar hadden we precies allemaal nood aan.

Jente haar retro jasje al gezien? Dat is het jasje dat ik vroeger droeg (ok, toen ik een klein jaar jonger was dan Jente nu en zij zwemt er nog in – pakt dat ik een ietwat steviger kind was indertijd). Ik vond dat eighties ding (letterlijk!) wel bij sneeuw en sleeën passen eigenlijk. 🙂

Toen we thuiskwamen, bleek dat we eigenlijk best wel tot rust gekomen waren ginder. De wereld ging er plots terug wat sneller aan toe dan het tempo dat wij gewoon geworden waren tijdens die paar dagen. Maar we proberen hem toch nog even vast te houden, die rustigere, trage sfeer. Let’s see how that works out.

Selfish escapes: me-time en leuks voor m’n oren

Dit weekend stonden er een paar daagjes me-time op het programma. Zes vriendinnen. Veel bijbabbelenergie. Gin. Tonic. Een deluxe appartment in the sky met zicht op zee. Een auto met luide muziek uit onze puberjaren. Kubben met wind tegen en toch nog winnen. Loopschoenen en een loopbuddy die nét (?!) dat beetje sneller loopt (challenge accepted!). Reservatie voor zes in een heerlijk restaurant op de dijk. Tien schoenenwinkels in één straat. Lekker warme pistoletjes met zachtgekookte eitjes en dikke lagen choco (niet samen, in case you were wondering). En de optie om op eigen tempo de ochtend door te brengen. Topformule.

 

Een goed moment, dacht ik zo, om nog wat van mijn me-time te fotograferen.
Op een marktje kocht ik enkele weken geleden deze prachtige oorbellen. B’elle is haar naam zeker waard. Wat een mooie juweeltjes stonden er uitgestald. Ik was vooral fan van de geometrische figuren, uitgesneden uit hout en geverfd. Handgemaakt. Kleine oplages. En heel betaalbaar. Het design van B’elle is ook erg leuk! Een echte aanrader dus.

 

Eigenlijk koop ik zelden oorbellen. Ik lijk een beetje de regel te hanteren: “stekertjes mag je kopen, want die kan je zelf nooit zo mooi maken.” Et voila, stekertjes van bij B’elle dus. Het was wel al even geleden, dat oorbellen maken. (De sewing addiction is wat aan het overnemen de laatste twee jaar, en vooral het laatste jaar sinds het overlockmachien hier zijn intrede deed.) Maar nu, in deze me-time post, dus toch even wat foto’s van de laatste creaties.

Dit houten kaartje staat op mijn nachtkastje. Ik heb het ooit eens gekocht in Nederland. Het helpt soms een slechte slaper als ik het hoofd leeg te maken: “Alles wat je nu nog denkt, moet je morgen maar pas denken.”.

 

Een kaartje dat ik koester. Ik heb het van een vriendin gekregen. Zowat op hetzelfde moment mama worden heeft ons naast elkaar in dat sardienenblikje gestoken. En leuk dat het daar is! Jammer dat het blikje zich nu even moet uitstrekken tot over de oceaan. But I’ll see you soon, darling.

 

 

Het materiaal voor de oorbellen kocht ik bij Hexagoon (behalve de gekleurde pareltjes, die had ik nog liggen). Het is mijn favoriete snuisterwinkel waar ik de klok en mijn budget graag uit het oog verlies.